YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/6042
KARAR NO : 2015/8196
KARAR TARİHİ : 12.06.2015
MAHKEMESİ : UŞAK 2. ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
TARİHİ : 29/05/2014
NUMARASI : 2011/159-2014/188
Taraflar arasında görülen davada Uşak 2. Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 29/05/2014 tarih ve 2011/159-2014/188 sayılı kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacılar vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkillerinin davalı şirketin ortağı olup, müvekkili B. Ü.’ün aynı zamanda şirket müdürü olduğunu, 08.12.2006 tarihli noterlik senetleriyle müvekkillerinin davalı şirketteki tüm hisselerini davalı M.U. ve davalı M.. K..’na devrettiklerini, aynı tarihte yeni ortaklarca davalı şirketin karar defterinde pay devrinin kabulüne ve münferit yetkili şirket müdürü olarak davalı M. U.’ın atanmasına karar verildiğini, müvekkillerinin davalı Uşak Ticaret Sicil Memurluğu’na hisse devrine ilişkin bildirim gönderdiğini, davalılar M. U. ve M.. K..’nun hisse devir alımını ve şirket müdürlüğü durumunu bu güne kadar Ticaret Sicil Memurluğuna başvurarak tescil ve ilan ettirmediklerini ileri sürerek, müvekkillerinin davalı şirketteki ortaklık kayıtları ile müvekkillerinden B.. Ö..’ün şirket müdürü kaydının silinmesine/iptal edilmesine, diğer davalılar M. U. ile M.. K..’nun davalı şirketin ortakları, davalı M. U.’ın şirket müdürü olarak tescil ve ilan edilmesine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı M.U. mirasçıları davalılar İ.. U.. ve Hava Uyan, mirasın reddi kararı aldıklarını savunarak, davanın reddini istemişlerdir.
Diğer davalılar, davaya cevap vermemişlerdir.
Mahkemece, iddia, savunma, benimsenen bilirkişi raporu ve dosya kapsamına göre, davanın 25.05.2011 tarihinde açıldığı, davalılardan Murat Uyan’ın 21.06.2011 tarihinde öldüğü, ölü kişi hakkında karar verilemeyeceği, onun yasal mirasçıları olan İ.. U.. ve H.. U..’ın mirası reddettikleri gerekçesiyle, davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacılar vekili temyiz etmiştir.
Dava, noterde düzenlenen limited şirket hisse devir sözleşmesi uyarınca şirket hisse devir ve müdür atama kararının tescil ve ilanı istemine ilişkindir.
Mahkemece, kararın hüküm kısmında “davanın reddine” denmek suretiyle tüm davalılar yönünden davanın reddine karar verilmişse de, gerekçe kısmında yalnızca davalılardan M.U.’ın dava devam ederken vefat ettiği, ölü kişi hakkında karar verilemeyeceği, mirasçılarının da mirası reddetmeleri nedenyle davanın reddedildiği gerekçesine yer verilmiştir. Oysa ki eldeki davada davalı M. U. dışında başka davalılar da bulunmaktadır. Diğer davalılar hakkında davanın ne sebeple reddedildiğinin gerekçede açıklanmaması Anayasanın 141. maddesine ve HMK’nun 297 vd maddelerine aykırılık oluşturmaktadır.
Yine mahkemece, sırf yargılama sırasında ölen davalı M.U. mirasçılarının sunduğu mirasın reddi kararına dayanılarak davanın reddine karar verilmesi de doğru değildir. Türk Medeni Kanununun 612. maddesinde belirtildiği üzere en yakın yasal mirasçıların tamamı tarafından reddolunan miras, sulh mahkemesince iflas hükümlerine göre tasfiye edilir. Mirasın iflas hükümlerine göre tasfiyesi için yasal prosedürün uygulanıp uygulanmayacağının düşünülmesi, mirasın iflas hükümlerine göre tasfiyesi yoluna gidilip tasfiye sonuçlandırıldığı takdirde mirası reddedilen davalı için atanacak ve yetkilendirilecek bir temsilci ile davaya devam edilmesi gerekir. HGK’nun 3.7.2002 tarih E.15-572 K.577 sayılı kararında da açıklanan bu ilkelere değinilmiştir. O halde yukarıda sözü edildiği gibi araştırma ve inceleme yapılarak sonucuna göre bir karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde davanın reddine karar verilmesi de doğru olmamış, kararın temyiz eden davacı yararına bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazının kabulü ile kararın davacı yararına BOZULMASINA, ödedikleri temyiz peşin harcın istekleri halinde temyiz edenlere iadesine, 12/06/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.