YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/5937
KARAR NO : 2015/12988
KARAR TARİHİ : 03.12.2015
MAHKEMESİ : İSTANBUL 2.FİKRÎ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ
TARİHİ : 29/05/2014
NUMARASI : 2010/132-2014/89
Taraflar arasında görülen davada İstanbul 2.Fikrî ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 29/05/2014 gün ve 2010/132-2014/89 sayılı kararı onayan Daire’nin 19/01/2015 gün ve 2014/15082-2015/630 sayılı kararı aleyhinde davalı vekili tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dosya için düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra gereği görüşülüp düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin merkezi Tayvan’da bulunan ve uluslararası ticari faaliyet gösteren bir şirket olduğunu, ürünlerinde ”Mindman+Şekil” markasını kullandığını, markasının 1989 yılından beri Tayvan’da ve 60’dan fazla ülkede pazarlandığını, yaygın ve bilinen bir marka olduğunu, Türkiye’de de yaklaşık 10 yıldan beri ürünlerinin pazarlandığını ve sektörde bilinen bir marka olduğunu, bu markanın birebir aynısının müvekkilinin Türkiye’deki distribütörünün genel müdürü olan davalı tarafından kendi adına tescil edildiğini, bu tescilin kötü niyetli olduğu ayrıca müvekkilinin davalıya ait markanın, müvekkilinin ticaret unvanının asıl unsurunu oluşturduğunu, 20’den fazla ülkede tescilli olan markasını da birebir içerisinde barındığını ileri sürerek, 556 sayılı KHK’nın 8. maddesinin 1. fıkrasının b 8/3 ve 42/1-b hükümleri gereğince davalı markasının hükümsüzlüğüne karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı yargılamaya katılmamıştır.
Mahkemece, davanın kabulüne dair verilen karar, davalı vekilinin temyiz istemi üzerine Dairemizce onanmıştır.
Bu kez davalı vekili karar düzeltme isteminde bulunmuştur.
Dosyadaki yazılara, mahkeme kararında belirtilip Yargıtay ilamında benimsenen gerektirici sebeplere göre, davalı vekilinin HUMK’nın 440. maddesinde sayılan hallerden hiçbirisini ihtiva etmeyen karar düzeltme isteğinin reddi gerekir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin karar düzeltme isteğinin HUMK’nın 442. maddesi gereğince REDDİNE, alınması gereken 57,60 TL karar düzeltme harcı peşin ödenmiş olduğundan yeniden alınmasına yer olmadığına, 3506 sayılı Yasa ile değiştirilen HUMK’nın 442/3. maddesi hükmü uyarınca, takdiren 251,00 TL para cezasının karar düzeltilmesini isteyenden alınarak Hazine’ye gelir kaydedilmesine, 03/12/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.