Yargıtay Kararı 11. Hukuk Dairesi 2015/5856 E. 2015/12524 K. 25.11.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/5856
KARAR NO : 2015/12524
KARAR TARİHİ : 25.11.2015

MAHKEMESİ : İSKENDERUN 3. ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
(FİKRİ VE SINAI HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ SIFATIYLA)
TARİHİ : 17/12/2013
NUMARASI : 2013/85-2013/495

Taraflar arasında görülen davada İskenderun 3. Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 17.12.2013 gün ve 2013/85-2013/495 sayılı kararı onayan Daire’nin 10.12.2014 gün ve 2014/13883-2014/19418 sayılı kararı aleyhinde davacı vekili tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dosya için düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra gereği görüşülüp düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkili şirketin 1994 yılından beri havlu, bornoz, dokuma ve konfeksiyon alanında faaliyet gösterdiğini, “T.” ibareli tescilli markalarının bulunduğunu, davalının ise bu ibareyi yabancılaştırarak “H. T.”, “H. BY T.” şeklinde marka olarak tescil ettirdiğini; ancak markalarını tescil edildiği şekliyle kullanmayıp “t. by h.” şeklinde müvekkilinin markasına tecavüz ve haksız rekabet oluşturacak biçimde kullandığını, müvekkilinin bu ibare üzerinde öncelikli hak sahibi olduğunu, yine gerek yurt içinde gerekse yurt dışında özellikle Fransa’da tanınmış bir markaya dönüştürdüğünü, davalının kötü niyetli olarak müvekkilinin tanınmışlığından faydalanmak maksadı ile bu ibareyi marka olarak tescil ettirdiğini, ayrıca davalının markalarını tescil ettirdiği sınıflarda kullanmadığını ileri sürerek, davalı kullanımının markaya ve ticaret unvanına tecavüz ve haksız rekabet teşkil ettiğinin tespiti ile önlenmesine, davalı markalarının hükümsüzlüğü ile sicilden terkinine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, davanın kısmen kabul kısmen reddine dair verilen kararın davacı vekilince temyizi üzerine karar Dairemizce onanmıştır.
Davacı vekili bu kez karar düzeltme isteminde bulunmuştur.
Yargıtay ilamında benimsenen gerektirici sebeplere göre, davacı vekilinin HUMK’nın 440. maddesinde sayılan hallerden hiçbirini ihtiva etmeyen karar düzeltme isteğinin reddi gerekir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin karar düzeltme isteğinin HUMK’nın 442. maddesi gereğince REDDİNE, alınması gereken 57,60 TL karar düzeltme harcı peşin ödenmiş olduğundan yeniden alınmasına yer olmadığına, 3506 sayılı Yasa ile değiştirilen HUMK’nın 442/3. maddesi hükmü uyarınca, takdiren 251,00 TL para cezasının karar düzeltilmesini isteyenden alınarak Hazine’ye gelir kaydedilmesine, 25.11.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.