Yargıtay Kararı 11. Hukuk Dairesi 2015/5583 E. 2015/13117 K. 08.12.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/5583
KARAR NO : 2015/13117
KARAR TARİHİ : 08.12.2015

MAHKEMESİ :…… ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
TARİHİ : 28/11/2014
NUMARASI : 2014/528-2014/454

Taraflar arasında görülen davada ……Asliye Ticaret Mahkemesi’nce bozmaya uyularak verilen 28/11/2014 tarih ve 2014/528-2014/454 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili ile katılma yoluyla davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkili ve davalı arasında müvekkiline ait otelin güvenliğinin sağlanması amacıyla yapılan sözleşmeye göre müvekkilinin davalıya hizmet bedeli olarak 40.388,01 TL ödediğini, fakat davalı tarafın yükümlülüklerini yerine getirmediğini, sözleşmeye göre görev yapacak özel güvenlik personel sayısının 3 kişi olarak kararlaştırılmasına ve davalı tarafından da çalışmaların bu şekilde faturalandırılmasına rağmen müvekkili tarafından yapılan kontrollerde otelde tek kişinin güvenlik görevlisi olarak çalıştırıldığını, davalı şirketin güvenlik görevlisi olarak görevlendirdiği kişinin güvenlik görevlisi sertifikası bulunmadığını ileri sürerek, müvekkili tarafından sözleşmeye güvenilerek ödemesi yapılan 24.000,00 TL’nin dava tarihinden itibaren işleyecek reeskont faizi ile birlikte davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili; müvekkilinin taraflar arasında akdedilen sözleşmeye uygun olarak davacıya ait otelde 3 güvenlik elemanı çalıştırdığını, hizmet bedeli olarak düzenlenen faturaların davacı tarafından itiraz edilmeksizin ödendiğini savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece bozma ilamına uyularak, taraflar arasında imzalanan özel güvenlik hizmeti verilmesine dair sözleşmede davalının 3 işçi çalıştıracağı ve her bir işçi için 1.300 TL +KDV aylık ücret alacağının öngörüldüğü, davacının sadece çalıştırdığı işçi sayısı nazara alınarak ücret alabileceği, davalının akdettiği hizmet bedeli alacağının 27.810,62 TL olduğu, buna karşılık davacının davalıya 40.388,01 TL ödediği, aradaki 12.577,39 TL’nin fazla ödeme olduğu, ancak mahkemenin bozmaya konu edilen ilamında fazla ödemenin 18.914,42 TL olarak belirlenmesi ve kararın davacı yararına bozulmasına nedeniyle bu miktar yönünden davacı lehine usulî müktesep hak teşkil ettiği gerekçesiyle, davanın kısmen kabulüne, 18.914,42 TL’sının dava tarihinden itibaren işleyecek reeskont faizi ile birlikte davalıdan tahsiline, fazlaya ilişkin talebin reddine karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili ile katılma yoluyla davacı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalı vekili ile katılma yoluyla davacı vekilinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekili ile katılma yoluyla davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 969,00 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalıdan alınmasına, istek halinde aşağıda yazılı 76,22 TL harcın temyiz eden davacıya iadesine, 08/12/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.