YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/5565
KARAR NO : 2015/13026
KARAR TARİHİ : 07.12.2015
MAHKEMESİ : …… FİKRİ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ
TARİHİ : 17/12/2014
NUMARASI : 2014/330-2014/410
Taraflar arasında görülen davada….. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 17/12/2014 tarih ve 2014/330-2014/410 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı T.. E.. vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin 1991 yılında kurulduğunu, alışveriş ve eğlence merkezleri işleten anonim şirket olduğunu, A…. ibaresinin müvekkilinin ticaret unvanının esas unsurunu teşkil ettiğini, müvekkilinin bunun yanında A….. ve a… esas unsurlu markalarının da bulunduğunu, davalı İ… H… D… tarafında diğer davalı T..P…E… nezdinde “E….. D…. K….” ibareli markanın tescili için yapılan başvuruya, markalar arasındaki benzerlik, müvekkilinin tanınmış markası ve ticaret unvanı mesnet gösterilerek itiraz edildiğini, müvekkilinin itirazının T…P…E… YİDK tarafından reddedildiğini ileri sürerek T…P…E… YİDK tarafından verilen 2014-M-8152 sayılı kararın iptaline, markanın tescili halinde hükümsüzlüğüne ve sicilden terkinine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı T…P…E… vekili, markalar arasındaki benzerliğin tespitinde markanın bir bütün olarak değerlendirilmesinin gerektiğini, bu kapsamda yapılacak değerlendirme neticesinde başvuruya konu marka ile davacı tarafından redde mesnet gösterilen markalar arasında benzerlik bulunmadığını, başvuruya konu markanın tescili kapsamında yer alan ürünlerin de davacının tanınmış olduğu sektöre ilişkin olmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
Davalı İ.. D.. vekili, müvekkilince başvuruya konu yapılan marka ile davacının redde mesnet gösterdiği markalar arasında benzerlik bulunmadığını, harçların yatırılmaması nedeniyle markanın tescil edilmediğini, bu nedenle davanın konusuz kaldığını, müvekkilinin markasında yer alan E….. ibaresinin Şanlıurfa’nın eski ismi olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma ve dosya kapsamına göre; davacının ticaret unvanının asli unsurunun A…. ibaresinden oluştuğu, başvuruya konu markanın tescil kapsamında yer alan 31. sınıftaki malları kapsar nitelikte A…. ve esas unsuru bu ibareden oluşan markalarının bulunduğu, davacı markalarında yer alan A….. ve başvuruya konu markada yer alan E….. ibareleri arasında ortalama tüketiciler nezdinde iltibasa mahal verir nitelikte benzerlik bulunduğu gerekçesiyle T…P…E…. YİDK tarafından verilen 2014-M-8152 sayılı kararın iptaline, başvuruya konu marka tescil edilmediğinden hükümsüzlük istemi hakkında karar verilmesine yer olmadığına karar verilmiştir.
Kararı, davalı T..P..E.. vekili temyiz etmiştir.
Dava, T..P..E.. YİDK kararının iptali ve hükümsüzlük istemine ilişkin olup mahkemece yazılı gerekçeyle davanın kabulüne karar verilmiştir. Ancak, davalı İ.. D.. tarafından tescil başvurusuna konu yapılan “E…. D… K…” ibareli markanın esas unsuru “E…..” ibaresinden, davacının redde mesnet gösterdiği markaların esas unsuru ise “A….” ibaresinden oluşmaktadır. 556 Sayılı KHK’nın 8/1-b maddesi uyarınca yapılan değerlendirmede, başvuruya konu marka ile redde mesnet gösterilen markalar arasında ortalama tüketiciler nezdinde görsel, işitsel, anlamsal düzeyde iltibasa sebebiyet verecek nitelikte bir benzerlik bulunmadığı halde davanın kabulüne karar verilmesi doğru olmamış, kararın bu nedenle temyiz eden davalı T..P..E.. yararına bozulması gerekmiştir.
SONUÇ:Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz eden davalı T..P..E.. vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün davalı T..P..E.. yararına BOZULMASINA, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz edene iadesine, 07/12/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.