YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/5471
KARAR NO : 2015/12456
KARAR TARİHİ : 24.11.2015
MAHKEMESİ : İSTANBUL(KAPATILAN) ANADOLU 14. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
TARİHİ : 24/06/2014
NUMARASI : 2013/306-2014/238
Taraflar arasında görülen davada İstanbul(Kapatılan) Anadolu 14. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 24/06/2014 gün ve 2013/306-2014/238 sayılı kararı onayan Daire’nin 19/01/2015 gün ve 2014/18808-2015/571 sayılı kararı aleyhinde davacı vekili tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dosya için düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra gereği görüşülüp düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilince B. T. Sorumluluk Poliçesi ile dava dışı G.Taş. ve Loj. A.Ş. sorumluluğunda gerçekleştirilen taşımaların ve bu kapsamda davalı firma tarafından alt taşıyıcı sıfatıyla Türkiye’den İsveç’e yapılan nakliye işinin de sigortalandığını, taşımaya konu oto elektrik aksamının taşıyıcıya verilen talimat uyarınca 27.05.2011 tarihinde tesliminin gerektiğini, ancak taşımayı yapan davalının belirtilen sürede teslimatı yapamayacağının anlaşılması üzerine satıcı ve alıcı firmalardan gelen talep uyarınca charter uçakla 2 palet emtianın İsveç’e gönderilmek zorunda kalındığını, bu kapsamda yapılan ekstra harcamaların sigorta teminatı dahilinde olması nedeniyle sigortalıya ödemede bulunulduğunu, yapılan ödemelerin rücuen tahsili için bu davanın açıldığını ileri sürerek 18.950,00 Euro alacağın ödeme tarihi olan 13.12.2011 tarihinden itibaren işleyecek bankaların bir yıl vadeli döviz hesabına uygulandıkları en yüksek faiziyle birlikte davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, davanın reddine dair verilen karar, davacı vekilinin temyiz istemi üzerine Dairemizin 19.01.2015 tarihli kararı ile onanmıştır.
Davacı vekili, karar düzeltme isteminde bulunmuştur.
Dosyadaki yazılara, mahkeme kararında belirtilip Yargıtay ilamında benimsenen gerektirici sebeplere göre, davacı vekilinin HUMK’nın 440. maddesinde sayılan hallerden hiçbirisini ihtiva etmeyen karar düzeltme isteğinin reddi gerekir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin karar düzeltme isteğinin HUMK’nın 442. maddesi gereğince REDDİNE, alınması gereken 57,60 TL karar düzeltme harcı peşin ödenmiş olduğundan yeniden alınmasına yer olmadığına, 3506 sayılı Yasa ile değiştirilen HUMK’nın 442/3. maddesi hükmü uyarınca, takdiren 251,00 TL para cezasının karar düzeltilmesini isteyenden alınarak Hazine’ye gelir kaydedilmesine, 24/11/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.