Yargıtay Kararı 11. Hukuk Dairesi 2015/5467 E. 2015/12323 K. 19.11.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/5467
KARAR NO : 2015/12323
KARAR TARİHİ : 19.11.2015

MAHKEMESİ : MUT ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
TARİHİ : 27/02/2014
NUMARASI : 2012/537-2014/80

Taraflar arasında görülen davada Mut Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 27/02/2014 gün ve 2012/537 – 2014/80 sayılı kararı onayan Daire’nin 19/12/2014 gün ve 2014/12509 – 2014/20128 sayılı kararı aleyhinde davalı vekili tarafından karar düzeltmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçesinin süresi içinde verildiği de anlaşılmış olmakla, dosya için düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra gereği konuşulup düşünüldü:
Davacı vekili, davacının İş Bankası Mut Şubesi’nin 9109 hesap numaralı müşterisi olduğunu, aynı zamanda bu hesap üzerinden internet bankacılığı da kullandığını, müvekkilinin 04/10/2005 günü hesap kontrolü için internet bankacılığına girdiğinde şifre iptal uyarısı aldığını, bunun üzerine hemen müşteri hizmetlerini aradığını ve kişisel bilgilerinin sorulduğunu, kişisel bilgilerinin uyuşmaması üzerine müvekkilinin nüfus cüzdanını değiştirdiğini beyan ettiğini ve karşıdaki yetkilinin banka şubesine gidildiğinde kişisel bilgilerinin güncelleneceğini belirttiğini, müvekkilinin banka şubesine gittiğinde hesabından 6.000,00 TL’nin 03/05/2005 tarihinde E.. K.. isimli şahsın 1200 şube kodlu hesabına aktarıldığını, yine aynı hesabından 10.000,00 TL’nin A.. Y.. isimli şahsın 4218 şube kodlu hesabına aktarıldığını öğrendiğini, müvekkilinin şikayetçi olduğunu, şahıslar hakkında Silifke Ağır Ceza Mahkemesi’nin 2012/28 esas sayılı dosyasında yargılamanın sonuçlandığını ve sanıkların ceza aldığını, dosyanın kesinleşme aşamasında olduğunu ileri sürerek, 16.000 TL alacağın haksız fiil tarihi olan 03/10/2005 tarihinden itibaren işleyecek reeskont faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, davanın kabulüne dair verilen karar davalı vekilinin temyizi üzerine Dairemizce onanmıştır.
Davalı vekili bu kez karar düzeltme isteminde bulunmuştur.
Dosyadaki yazılara, mahkeme kararında belirtilip Yargıtay ilamında benimsenen gerektirici sebeplere göre, davalı vekilinin HUMK’nın 440. maddesinde sayılan hallerden hiçbirisini ihtiva etmeyen karar düzeltme isteğinin reddi gerekir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin karar düzeltme isteğinin HUMK’nın 442. maddesi gereğince REDDİNE, alınması gereken 57,60 TL karar düzeltme harcı peşin ödenmiş olduğundan yeniden alınmasına yer olmadığına, 3506 sayılı Yasa ile değiştirilen HUMK’nın 442/3. maddesi hükmü uyarınca, takdiren 251,00 TL para cezasının karar düzeltilmesini isteyenden alınarak Hazine’ye gelir kaydedilmesine, 19/11/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.