YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/5430
KARAR NO : 2015/12419
KARAR TARİHİ : 23.11.2015
MAHKEMESİ : İSTANBUL 2. FİKRÎ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ
TARİHİ : 17/07/2014
NUMARASI : 2012/200-2014/163
Taraflar arasında görülen davada İstanbul 2. Fikrî ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce bozmaya uyularak verilen 17.07.2014 tarih ve 2012/200-2014/163 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, 05.11.1984 tarihli sözleşme ile “Beyoğlu Beyoğlu” adlı tiyatro oyununun tüm dünya video işletme haklarının müvekkili tarafından satın alındığını, ancak davalı tarafından anılan eserin müvekkilince ilk tespiti yapılan video kasetlerden kopya edilerek VCD ve DVD formatında piyasaya sürüldüğünü, bu durumun haksız rekabete neden olduğunu ileri sürerek, anılan eserin tüm dünya video haklarının müvekkiline ait olduğunun ve davalı tarafından piyasaya sunulan VCD ve DVD’lerdeki görüntülerin müvekkili tarafından ilk tespiti yapılan video kasetlerden kopyalandığının tespiti ile haksız tecavüzün men’ini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, anılan eserin davacı tarafından sadece video formatında çoğaltma hakkının devredildiğini, VCD ve DVD formatında yayma hakkının devredilmediğini savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, bozma ilamı, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre; davacının, dava konusu “Beyoğlu Beyoğlu” isimli eserle ilgili olarak, VCD, DVD ve benzeri formatlarda herhangi bir mali hakkının bulunmadığı, bu hakların sahibinin davalı olduğu, VCD, DVD ve diğer formatlarda eseri çoğaltma ve yayma hakkının sahibi olan davalının, bu formatlara ilişkin olarak davacıya herhangi bir devirde bulunmadığı veya ruhsat vermediğinin sabit olduğu, eserin master kaydının VHS kaset olmasının, diğer formatlardaki kullanımlar bakımından kaydı gerçekleştiren kişiye, sözleşmeyle tanınmış haklar dışında ek bir imkan tanımadığı, bu meyanda ilk kaydın, VHS olarak yapılmış olmasının tüm diğer formattaki kayıtların bu kaydı gerçekleştiren tarafından izin alınması şartına bağlamanın, tespiti gerçekleştiren, kişi veya kurumu eser sahibiyle eşdeğer konuma koymak anlamına geleceği, bu tür bir yaklaşım ve yorumun kanun koyucunun amacıyla bağdaşmadığı, VHS kayıtlarıyla diğer kayıtların birebir aynı olmasının yukarıda varılan kanaatler bakımından herhangi bir değişikliğe yol açmayacağı, zira, davacının sadece VHS kayıtların oluşturulması ve sözleşmeyle kendisine tanınan haklar konusunda yetkili olduğu, eser sahibinin açıkça devretmediği veya kullanma izni vermediği bir hususta, yorum yoluyla, tanınan hakkın kapsamının ileride çıkabilecek yöntem ve teknolojileri kapsayacak şekilde genişletilmesinin hukuken kabul göremeyeceği, ayrıca, her format için ayrı bir tespit yapılmadığı, master bandı oluşturan kişinin, çekimi/tespiti yaparken kendi çekiminden/tespitinden yararlanılarak eser sahibi tarafından diğer formatlarda kullanılacağını bilmesi gerektiği, davalının master kayıttan yaptığı çoğaltma ile uyuşmazlık konusu görüntülerin VCD ve DVD formatında piyasaya arz etmesi şeklindeki eylemlerinin, FSEK md. 84 kapsamında haksız rekabet oluşturmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davacı vekilinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, temyiz harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına mahal olmadığına, 23.11.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.