Yargıtay Kararı 11. Hukuk Dairesi 2015/5425 E. 2015/8212 K. 12.06.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/5425
KARAR NO : 2015/8212
KARAR TARİHİ : 12.06.2015

MAHKEMESİ : ANKARA 2. FİKRİ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ
TARİHİ : 22/01/2014
NUMARASI : 2012/80-2014/16

Taraflar arasında görülen davada Ankara 2. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 22/01/2014 tarih ve 2012/80-2014/16 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı TPE vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin 25. ve 35. sınıf emtiayı da içeren “M.” ibareli tanınmış markaların sahibi olduğunu, davalının “M. K.M.” ibaresinin 25. ve 35. sınıf emtia için tescil ettirmek üzere marka başvurusunda bulunmadığı, başvuruya yaptıkları itirazın nihai olarak reddedildiğini, oysa başvurunun müvekkili markası ile iltibas oluşturacağını, ayrıca müvekkili markalarının tanınmışlığından haksız şekilde yararlanacağını ileri sürerek, TPE YİDK kararının iptalini ve davalı markasının hükümsüzlüğünü talep ve dava etmiştir.
Davalı TPE vekili, davanın reddini istemiştir.
Diğer davalı, davaya cevap vermemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre, davacı markalarındaki asıl ve ayırt edici unsurlardan birinin “M.” ibaresinden oluştuğu, davalı markasında “M.” ibaresi yanında “K. M.” sözcüklerinin bulunmasının ayırt edicilikte yeterli farklılık yaratmadığı, başvuru kapsamında yer alan ürünler davacınnı markaları kapsamında da aynen yer aldığı, ürünlerin aynı dağıtım kanallarından geçtikleri, aynı işyerlerinde sunuldukları, ikame edilme ve rekabet etme olanaklarının bulunduğu, ortalama düzeydeki alıcı ve yararlanıcıların markaların farklı işletmelere ait olduğunu algılamalarının mümkün olmadığı, davalı başvurusunun davacının seri markaları arasına sızdığı, bu durumun davacının tüketiciler nezdinde tesis ettiği imajın transferi sonucunu doğuracağı gerekçesiyle, davanın kabulüne karar verilmiştir.
Kararı, davalı TPE vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davalı TPE vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı TPE vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 2,50 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 12/06/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.