YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/5422
KARAR NO : 2015/12431
KARAR TARİHİ : 23.11.2015
MAHKEMESİ : İSTANBUL 2.FİKRÎ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ
TARİHİ : 17/07/2014
NUMARASI : 2013/199-2014/160
Taraflar arasında görülen davada İstanbul 2.Fikrî ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 17/07/2014 tarih ve 2013/199-2014/160 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin çorap sektöründe tanınmış bir marka olduğunu, TPE nezdinde 09.11.2007 tarih ve 2007/05927 sayı ile tescilli çoklu endüstriyel tasarımlarının davalı tarafından izinsiz kullanıldığını, davalının tasarımının müvekkilinin tasarımı ile birebir aynı olduğunu, davalının kötü niyetli olduğunu ileri sürerek tasarımların benzer olduğunun tespitine, davalı adına tescilli 2009/00999 sayılı endüstriyel tasarımın hükümsüzlüğü ile sicilden terkinine ve 1.000,00 TL maddi tazminatın davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, müvekkilinin tasarımı ile davacının tasarımlarının farklı olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma ve bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre; davacı ve davalıya ait tasarımların karşılaştırılmasında davalı tarafa ait 1 nolu ürün ile davacıya ait 6 nolu ürünün birebir aynı olduğu, davalının markasının tescilli olduğu sürece koruma altında olduğu bu nedenle davacının tazminat hakkının doğmadığı gerekçesiyle davanın kısmen kabulü ile davalının TPE nezdinde tescilli 06.03.2009 tarihli çorap için ambalaj 2009/00999 1 nolu tasarımının hükümsüzlüğüne ve sicilden terkinine, maddi tazminat talebinin reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, temyiz harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına mahal olmadığına, 23/11/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.