YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/5411
KARAR NO : 2015/12507
KARAR TARİHİ : 25.11.2015
MAHKEMESİ : İSTANBUL ANADOLU 2. FİKRÎ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ
TARİHİ : 26/03/2014
NUMARASI : 2013/49-2014/31
Taraflar arasında görülen davada İstanbul Anadolu 2. Fikrî ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 26/03/2014 gün ve 2013/49-2014/31 sayılı kararı onayan Daire’nin 21/01/2015 gün ve 2014/18846-2015/733 sayılı kararı aleyhinde davacı vekili tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dosya için düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra gereği görüşülüp düşünüldü:
Davacı vekili, davacının tescilli markası olan ve ticaret unvanının kısaltması olan “TSE” ibaresini davalının ticaret ünvanında kullandığının delil tespiti dosyası ile sabit olduğunu, davalının eyleminin davacının marka hakkına tecavüz teşkil ettiğini ileri sürerek markaya tecavüzün tespitini ve men’ini, davalının ticaret ünvanından “TSE” ibaresinin terkinin, 10.000 TL maddi, 30.000 TL manevi tazminatın tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davalının ticaret ünvanında yer alan “TSE” ibaresinin davalı ortaklarının baş harfi olduğunu, davacı tarafından yaptırılan delil tespiti sonrası anılan ibarenin ticaret ünvanından çıkarıldığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece markaya tecavüzün tespiti, men’i ve tazminat taleplerinin reddine, ticaret unvanının terkini talebihakkında ise karar verilmesini yer olmadığına dair verilen kararın davacı vekilince temyizi üzerine karar Dairemizin 21.01.2015 gün 2014/18846 Esas, 2015/733 Karar sayılı ilamıyla onanmıştır.
Davacı vekili bu kez karar düzeltme isteminde bulunmuştur.
Dosyadaki yazılara, mahkeme kararında belirtilip Yargıtay ilamında benimsenen gerektirici sebeplere göre, davacı vekilinin HUMK’nın 440. maddesinde sayılan hallerden hiçbirisini ihtiva etmeyen karar düzeltme isteğinin reddi gerekir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin karar düzeltme isteğinin HUMK’nın 442. maddesi gereğince REDDİNE, alınması gereken 57,60 TL karar düzeltme harcı peşin ödenmiş olduğundan yeniden alınmasına yer olmadığına, 3506 sayılı Yasa ile değiştirilen HUMK’nın 442/3. maddesi hükmü uyarınca, takdiren 251,00 TL para cezasının karar düzeltilmesini isteyenden alınarak Hazine’ye gelir kaydedilmesine, 25/11/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.