YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/5394
KARAR NO : 2015/12765
KARAR TARİHİ : 01.12.2015
MAHKEMESİ : MERSİN 3. ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
TARİHİ : 28/01/2015
NUMARASI : 2012/310-2015/42
Taraflar arasında görülen davada Mersin 3. Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 28/01/2015 tarih ve 2012/310-2015/42 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkili şirkete ait tanınmış ”…………..” markasının 03. sınıfta tescilli olduğunu, davalı şirketin müvekkili markasını ‘………………com” ve ”www……………..et” adresli internet sitelerinde haksız ve hukuka aykırı bir şekilde kullandığını, davalı şirketin, izni olmaksızın müvekkiline ait markayı taklit ederek haksız kazanç elde ettiğini, davalının eyleminin marka hakkına tecavüz ve haksız rekabet teşkil ettiğini ileri sürerek, marka hakkına tecavüz ve haksız rekabetin tespiti, men’i ve ref’ini, ”……………..com” ve ”www…………….net” adresli internet sitelerinin kapatılmasını talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre, davalının “………….” ibaresini ürünleri üzerinde ve internet sitelerinde kullanarak davacı adına tescilli markaya tecavüz ettiği, davalının eylemlerinin aynı zamanda haksız rekabet niteliğinde olduğu gerekçesiyle, davanın kabulüne, davalının eyleminin davacının tescilli markasından doğan haklarına tecavüz niteliği taşıdığının tespitine, davalının ”www.daburamla.com” ve ”www…………….net” alan adlı internet sitelerinde “daburamla” ibareli markasal kullanımlarının ve satışlarının durdurulmasına ve bu internet sitelerine erişimin kapatılmasına, hükmün ilanına karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve Yasa’ya aykırı bir yön bulunmamasına ve davalı eyleminin 556 sayılı KHK’nın 9/1-e bendinde aykırılık oluşturmasına göre, davalı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA, temyiz harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına mahal olmadığına, 01/12/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.