YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/5355
KARAR NO : 2015/12429
KARAR TARİHİ : 23.11.2015
MAHKEMESİ : İZMİR 2. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
TARİHİ : 25/12/2014
NUMARASI : 2014/998-2014/856
.
Taraflar arasında görülen davada İzmir 2. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 25.12.2014 tarih ve 2014/998-2014/856 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin davalı Banka’dan genel kredi sözleşmesine istinaden ticari kredi kullandığını, hesabından 31.03.2014 tarihinde komisyon masraf tahsilat/Mart 2014 limit talep tahsis ücreti adı altında kesinti yapıldığını, kesintinin hukuka aykırı olduğunu ileri sürerek 5.250,00 TL’nin davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, taraflar arasında imzalanan sözleşme gereğince kesinti yapıldığını savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma ve bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre; taraflar arasında 09.01.2013 tarihinde genel kredi sözleşmesinin imzalandığı, bu sözleşmeye istinaden davalı Banka tarafından 06.11.2013 tarihinde 500.000,00 TL nakit kredi kullandırıldığı, kredi ile ilgili olarak 31.03.2014 tarihinde, kom/mas tahsilat-mart/2014 limit talep tahsis ücreti adı altında 5.250,00 TL tahsil edildiği, davalı tarafından davacıdan tahsil edilen ücretin taraflar arasındaki sözleşme hükümlerine, 5411 sayılı Bankalar Kanunu’nun 144. maddesine uygun olduğu gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, temyiz harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına mahal olmadığına, 23.11.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.