YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/5333
KARAR NO : 2015/12709
KARAR TARİHİ : 30.11.2015
MAHKEMESİ : İSTANBUL 11. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
TARİHİ : 02/12/2014
NUMARASI : 2013/368-2014/378
Taraflar arasında görülen davada İstanbul 11. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 02.12.2014 tarih ve 2013/368-2014/378 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı …Bank vekili ve fer’i müdahil TMSF vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkili tarafından davalı bankanın ….bank Tuzla Şubesi nezdinde değerlendirilmek üzere 03.11.1999 tarihinde %90 faiz ile 98 gün vadeli 2.325,00 TL para yatırıldığını ve davalı banka nezdinde bu şekilde vadeli hesap açıldığını, bankanın hesap cüzdanını ve havale dekontunu kendisine verdiğini, bu arada davalı Mülga ….bank A.Ş.’ye (21.12.1999) el konulduğunu, akabinde TMSF güvencesi kapsamında olmadığı gerekçesi ile parasının ödenmediğini ileri sürerek, bankaya yatırılan 2.325,00 TL tutarındaki mevduatın bankaya yatırıldığı 03.11.1999 tarihinden itibaren işleyecek avans faizi ile birlikte davalıdan tahsili ile yargılama giderleri ve vekalet ücretinin davalıdan alınıp davacıya verilmesine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı banka vekili, davanın husumet, zaman aşımı ve hak düşürücü süre yönünden reddini talep etmiştir.
İhbar olunan ….. Bank vekili ve Fer’i Müdahil TMSF vekilleri davanın reddini talep etmişlerdir. Mahkemece, iddia, savunma, benimsenen bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre, güven ve itibar kurumu olan bankaların, aldıkları mevduatları sahtecilere karşı özenle korumak zorunda oldukları, objektif özen borcunun gereği olarak hafif kusurlardan dahi sorumlu oldukları, özellikle bir güven müessesesi olan bankalar TTK 20/2 maddesine göre de tüm işlemlerinde basiretli bir tacir gibi davranmak zorunda oldukları, ayrıca 4389 sayılı Bankalar Kanunu’nun 10/3. madde hükmü uyarınca “mevduat sahiplerinin mevduatlarını geri alma hakları hiçbir suretle sınırlandırılamaz” şeklindeki açık hükmü gereği, davalı bankanın (Mülga ….bank A.Ş.) davacının mevduatını koruma borcu altında olduğu gerekçesiyle, 2.325,00 TL asıl alacağa, mevduat hesabının açıldığı 03.11.1999 tarihinden başlamak üzere avans faizi ile birlikte davalı bankadan tahsiline karar verilmiştir.
Kararı davalı ….BANK ve Fer’i Müdahil TMSF temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davalı … Bank vekili ve fer’i müdahil TMSF vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı … Bank vekili ve fer’i müdahil TMSF vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz eden davalıya iadesine, temyiz eden fer’i müdahil TMSF harçtan muaf olduğundan harç alınmasına mahal olmadığına, 30.11.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.