Yargıtay Kararı 11. Hukuk Dairesi 2015/5323 E. 2015/12731 K. 30.11.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/5323
KARAR NO : 2015/12731
KARAR TARİHİ : 30.11.2015

MAHKEMESİ : ESKİŞEHİR ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
TARİHİ : 02/10/2014
NUMARASI : 2014/436-2014/234

Taraflar arasında görülen davada Eskişehir Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 02/10/2014 tarih ve 2014/436-2014/234 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler elektronik ortamda okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı; kendisinin nakliye işi ile uğraştığını, davalı şirkete kömür nakliyesi yaptığını, bunun karşılığında 28.08.2010 tarihli 4.239,84 TL bedelli fatura düzenlediğini, davalı tarafın fatura bedelini ödemediğini, bu konuda davalı taraf nezdinde yapmış olduğu girişimlerden netice alamadığını, ileri sürerek 4.239,84 TL’nin yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili; dava konusu faturanın ve faturaya konu malın müvekkiline teslim edilmediğini, müvekkili şirketçe verilen kantar fişinin malın teslim edildiğini göstermeyeceğini, teslim hususunun ayrıca davacı tarafça yazılı belge ile ispatlanması gerektiğini savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre; dava konusu 28/08/2010 tarihli faturanın davalı kayıtlarında yer almadığı, davacı tarafından ticari defterler sunulmamış ise de 04/07/2010 tarihli tartı fişinin davalı tarafından verildiği, davalı çimento fabrikasının teslim almadığı veya almayacağı başkasına ait kömür yükünün fabrika kantarında tartılmasının hayatın olağan akışına aykırı olduğu, itiraz edilmeyen kantar tartı fişine göre davalı fabrika kantarında tartıldığı anlaşılan 22.460 kg kömürün davacı tarafından davalıya teslim edildiğinin kabulü gerektiği gerekçesiyle 4.239,84 TL’nin dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili, temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davalı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 217,00 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 30/11/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.