YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/5304
KARAR NO : 2015/12505
KARAR TARİHİ : 25.11.2015
MAHKEMESİ : ANKARA 2. FİKRİ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ
TARİHİ : 04/12/2013
NUMARASI : 2013/125-2013/234
Taraflar arasında görülen davada Ankara 2. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 04/12/2013 gün ve 2013/125 – 2013/234 sayılı kararı onayan Daire’nin 19/11/2014 gün ve 2014/11100 – 2014/17880 sayılı kararı aleyhinde davacı E.. A.. vekili tarafından karar düzeltmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçesinin süresi içinde verildiği de anlaşılmış olmakla, dosya için düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra gereği konuşulup düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkili şirketin “MEK”, “ETİMEK+Hitit Güneşi”, “PEYMEK”, “ETİ DİYET MEK+ŞEKİL” unsurlu markalar ile “ETİMEK+Hitit Güneşi” ibare ve biçimli şekli de içeren tasarım belgesinin sahibi olduğunu, davalının “MM MEK:MED” ibare ve biçimli marka tescil başvurusunun davacının tanınmış markalarına iltibas ve tasarım tescilinden doğan haklarına tecavüz oluşturacağı, onların tanınmışlığından haksız yarar sağlayıp itibar ve ayırt edici karakterine zarar vereceği gerekçesiyle reddi istemiyle davacı tarafından itirazda bulunulduğunu, itirazlarının önce Markalar Dairesi ve nihai olarak YİDK tarafından reddedildiğini ileri sürerek, dava konusu YİDK kararının iptaline ve davalı adına tescil olunan markanın hükümsüzlüğü ile sicilden terkinine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı TPE vekili, kurum işlem ve kararlarının hukuka uygun olduğunu savunarak, davanın reddini istemiştir.
Diğer davalı şirket vekili, davalının marka tescil başvurusunun konusu olan işaret ile davacının marka ve tasarım tescillerinin farklı olduğunu ve herhangi bir iltibas doğmasının mümkün bulunmadığını savunmuştur.
Mahkemece davanın reddine dair verilen kararın davacı vekilince temyizi üzerine karar Dairemizin 19.11.2014 gün 2014/11100 E, 2014/17880 K. sayılı ilamıyla onanmıştır.
Davacı vekili bu kez karar düzeltme isteminde bulunmuştur.
Dosyadaki yazılara, mahkeme kararında belirtilip Yargıtay ilamında benimsenen gerektirici sebeplere göre, davacı vekilinin HUMK’nın 440. maddesinde sayılan hallerden hiçbirisini ihtiva etmeyen karar düzeltme isteğinin reddi gerekir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin karar düzeltme isteğinin HUMK’nın 442. maddesi gereğince REDDİNE, alınması gereken 57,60 TL karar düzeltme harcı peşin ödenmiş olduğundan yeniden alınmasına yer olmadığına, 3506 sayılı Yasa ile değiştirilen HUMK’nın 442/3. maddesi hükmü uyarınca, takdiren 251,00 TL para cezasının karar düzeltilmesini isteyenden alınarak Hazine’ye gelir kaydedilmesine, 25/11/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.