Yargıtay Kararı 11. Hukuk Dairesi 2015/5243 E. 2015/13818 K. 23.12.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/5243
KARAR NO : 2015/13818
KARAR TARİHİ : 23.12.2015

MAHKEMESİ : İ
TARİHİ : 10/03/2014
NUMARASI : 2012/246-2014/65
DAVACI : G.. Ş..
DAVALILAR : 1-A.. T..
2-V.. T..
3-Z.. B..
Taraflar arasında görülen davada verilen 10/03/2014 gün ve 2012/246-2014/65 sayılı kararı bozma Daire’nin 15/12/2014 gün ve 2014/12809-2014/19723 sayılı kararı aleyhinde davalılar vekilleri tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dosya için düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra gereği görüşülüp düşünüldü:
Davacı vekili, ‘nin acentesi olan müvekkili şirketin dava dışı şirkete sattığı 29.04.2011 – 04.08.2011 tarihleri arasını kapsayan uçak biletlerinin ödemesinin dava dışı ait ait kredi kartı ve İskender ait Z.. B..’na ait kredi kartı ile gerçekleştirildiğini, her iki kart hamilinin de harcamalara itiraz etmediğini, 14.11.2011 tarihi itibariyle tarafından kredi kartları ile ilgili herhangi bir ihtirazı kayıt olmadığına dair e-mail yazışmaları bulunduğunu, ancak 13.12.2011 tarihinde arafından kendilerince kullanılan her iki kredi kartı ile yapılmış olan 52 adet işlemin, otorizasyonsuz işlem olduğu gerekçesiyle 63.012,64 TL borç kaydı bildiriminin gönderildiğini ve sonrasında tahsil edildiğini, aracı bankanın bu geri dönüşlerini en az 124 en fazla 225 gün sonra yaptığını, müvekkili tarafından kullanılan sistemin provizyonsuz satışlara uygun olduğu ve satışlarda provizyon gerekmediğini, 29.04.2011-04.08.2011 tarihleri arasında yapılan satışlara (124-225) gün sonra itiraz edilemeyeceğini ileri sürerek 60.000 TL’lik uçak bilet satış bedelinin davalılardan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalılar vekilleri, davanın reddini istemişlerdir.
Mahkemece, davanın reddine dair verilen kararın davacı vekilince temyizi üzerine karar Dairemizce bozulmuştur.
Bu kez davalılar vekilleri karar düzeltme isteminde bulunmuştur.
Yargıtay ilamında benimsenen gerektirici sebeplere göre, davalılar vekillerinin HUMK’nın 440. maddesinde sayılan hallerden hiçbirini ihtiva etmeyen karar düzeltme isteğinin reddi gerekir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalılar vekillerinin karar düzeltme isteğinin HUMK’nın 442. maddesi gereğince REDDİNE, alınması gereken 57,60 TL karar düzeltme harcı peşin ödenmiş olduğundan yeniden alınmasına yer olmadığına, 3506 sayılı Yasa ile değiştirilen HUMK’nın 442/3. maddesi hükmü uyarınca, takdiren 251,00 TL para cezasının karar düzeltilmesini isteyen davalılardan ayrı ayrı alınarak Hazine’ye gelir kaydedilmesine, 23/12/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.