YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/5211
KARAR NO : 2015/12406
KARAR TARİHİ : 23.11.2015
MAHKEMESİ : İSTANBUL 12. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
TARİHİ : 06/11/2014
NUMARASI : 2014/513-2014/355
Taraflar arasında görülen davada İstanbul 12. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 06/11/2014 tarih ve 2014/513-2014/355 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili, fer’i müdahil T.. T.. vekili ve fer’i müdahil O.. O.. vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin banka personelinin teşvik ve yönlendirmesi ile 08.12.1999 tarihinde Y. A.Ş. nezdindeki off shore hesabına 4.000 TL yatırdığını, bankaya el konulunca mevduatının ödenmediğini, Y.A.Ş. yöneticilerinin suç işleme amacıyla paravan O.S. Bankası’nı kurmuş olduklarını, müvekkilinin dolandırıldığını ileri sürerek 4.000 TL’nin vade sonuna kadar %92 akdi faiz, vade sonundan itibaren akdi faizden az olmamak üzere temerrüt faizi ile birlikte tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, hisse devir sözleşmesi uyarınca devir tarihinden önceye ilişkin taleplerde T.. T..’nin sorumlu olduğunu, hak düşürücü ve zamanaşımı sürelerinin geçtiğini, davacının kötüniyeti ve müterafik kusurunun bulunduğunu, serbest iradesiyle ve daha fazla faiz getirisi elde etmek için kıyı bankacılığını tercih ettiğini, iradesinin yanıltılmadığını, bankanın vekalet görevini yerine getirdiğini, savunarak davanın reddini istemiştir.
Fer’i müdahil T.. T.. vekili, davanın zamanaşımına uğradığını, hak düşürücü sürenin geçtiğini, davalı bankaya husumet yöneltilemeyeceğini, davacının daha fazla faiz getirisi için off shore hesabı tercih ettiğini, hesap cüzdanına itiraz edilmemek suretiyle off shore mevduatının benimsendiğini, davalı bankanın ancak havale işlemini ve vekalet görevini gerçekleştirdiğini, davacının müterafik kusurunun bulunduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
Fer’i müdahil O.. O.. vekili, müvekkilinin bir borç üstlenmesinin bulunmadığını, muhatabın T.. T.. olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre, İstanbul 8. Ağır Ceza Mahkemesi’nin 2005/102 Esas, 2005/100 Karar sayılı dosyasındaki tespitlere göre Y. T. ve Kredi Bankası A.Ş. tarafından Y.S. O.S. Ltd.’ye gönderilen paraların aslında fiilen Kıbrıs’a aktarılmadığı, Y.T. ve Kredi Bankası A.Ş.’nin hakim ortaklarına ait bir kısım şirketlere kredi olarak verilmek üzere kullandırıldığı, bir güven kurumu olarak faaliyet gösteren davalı bankanın davacıyı, bu durumu bilerek O. S.’a yönlendirdiği ve kendisine havale görünümlü mevduat temin ettiği, Y. S. Off Shore Ltd.’den davacının dava konusu bedeli tahsil edememesinden, davalı bankanın sorumlu olduğu gerekçesiyle davanın kabulüne, 4.000 TL’nin 08.12.1999 tarihinden itibaren değişebilir oranlarda işleyecek avans faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili, fer’i müdahil T.. T.. vekili ve fer’i müdahil O.. O.. vekili temyiz etmiştir.
1- Mahkemece, davanın kabulüne dair verilen kararı temyiz eden fer’i müdahil O.. O.. vekilinin dilekçesi temyiz defterine kaydedilmediği gibi, temyiz harcının yatırıldığına dair makbuza da dosya içinde rastlanmamıştır. Temyiz dilekçesinin verilme usulü HUMK’nın 434’üncü maddesinde açıklanmış olup, buna göre temyiz dilekçesinin temyiz defterine kayıt ettirilip, temyiz harcının yatırılmış olması gerekmektedir.
Bu itibarla, fer’i müdahil O.. O.. vekilinin temyiz isteminin reddine karar verilmesi gerekmiştir.
2- Davalı vekilinin ve fer’i müdahil T.. T.. vekilinin temyiz itirazlarına gelince; dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davalı vekilinin ve fer’i müdahil T.. T.. vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle fer’i müdahil O.. O.. vekilinin temyiz isteminin REDDİNE; (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin ve fer’i müdahil T.. T.. vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz eden davalıya iadesine, fer’i müdahil T.. T.. ve O.. O.. harçtan muaf olduğundan harç alınmasına mahal olmadığına, 23/11/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.