Yargıtay Kararı 11. Hukuk Dairesi 2015/5093 E. 2015/11793 K. 10.11.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/5093
KARAR NO : 2015/11793
KARAR TARİHİ : 10.11.2015

MAHKEMESİ : İZMİR FİKRÎ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ
TARİHİ : 22/01/2015
NUMARASI : 2014/138-2015/14

Taraflar arasında görülen davada İzmir Fikrî ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 22/01/2015 tarih ve 2014/138-2015/14 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin “E. Ö.l .Lisesi 1988+ şekil” ve “E. Ö.Koleji 1988 + şekil” ibareli markaların sahibi olduğunu, davalının ise haksız ve izinsiz olarak bu markalar ile iltibasa neden olabilecek “Özel Ege Bilgi Özel Eğitim ve Rehabilitasyon Merkezi” ibaresini kullandığını, davalının kullanımının markaya tecavüz ve haksız rekabet teşkil ettiğini belirterek, davalının marka hakkına tecavüz fiillerinin durdurulmasını, ilanını talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, müvekkili şirketin öğrenme güçlüğü çeken kişilerin rehabilitasyonu ve eğitimi amacıyla faaliyet gösteren bir şirket olduğunu, kurumun isminin davacı markası ile bir ilgisi olmadığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre, davacı markalarında coğrafi bölge adı olmasına rağmen “Ege” ibaresinin ayırt edici ana unsur olarak yer aldığı davalının işlettiği okullarında “E. K.”, “Ö.E. Koleji” şeklinde isim kullandığı, davalının özel eğitim ihtiyacı olanlara yönelik işlettiğini belirttiği okulunda “Ege” sözcüğüne yer vermesinin iltibasa yol açabileceği, marka sahibi davacı ile bağlantı kurulabileceği gerekçesiyle, davanın kabulüne karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davalı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, temyiz harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına mahal olmadığına, 10/11/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.