YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/5063
KARAR NO : 2015/12302
KARAR TARİHİ : 19.11.2015
MAHKEMESİ : NİKSAR ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
TARİHİ : 09/09/2011
NUMARASI : 2007/265-2011/293
Taraflar arasında görülen davada Niksar Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 09/09/2011 gün ve 2007/265-2011/293 sayılı kararı onayan Daire’nin 19/09/2013 gün ve 2012/17897-2013/16261 sayılı kararı aleyhinde davalı Y. Sigorta A.Ş. vekili tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dosya için düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra gereği görüşülüp düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkillerinden M.. T.. ve Ş.. T..’un oğlu N.. K.. ve M.. T..’un kardeşi olan 1980 doğumlu İ. T.’un, E.’dan İ.’a giden otobüste yolcu olarak bulunduğu sırada meydana gelen kazada hayatını kaybettiğini, kazanın meydana gelmesinde davalı sürücü M.. A..’un tam kusurlu olduğunu, davacıların oğullarını kaybetmekle onun maddi desteğinden yoksun kaldıkları gibi ölüm nedeniyle manevi acı içerisine düştüklerini ileri sürerek, davalı sigorta şirketleri bakımından poliçe limiti ile sınırlı olmak suretiyle şimdilik davacılar Muhlis ve Şenay için ayrı ayrı 15.583,64 TL., Nurten ve Meltem için de ayrı ayrı 1.000 TL. maddi tazminatın davalılardan müteselsilen, Muhlis ve Ş.. T.. için ayrı ayrı 30.000 TL. Nurten ve Meltem için de ayrı ayrı 15.000 TL. olmak üzere toplam 90.000 TL. manevi tazminatın, sigorta şirketleri dışındaki davalılardan kaza tarihinden itibaren işleyecek avans faizi ile birlikte tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalılar vekilleri, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, davalılar E. Sigorta AŞ. ve RBS Finansal Kiralama AŞ. hakkındaki davanın reddine, diğer davalılar hakkındaki davanın kısmen kabulüne dair verilen karar, davalılar P. Tur. Ltd. Şti. vekili ve Y.. A.. vekilinin temyiz istemi üzerine Dairemizce onanmıştır.
Bu kez davalı Y.. A.. vekili karar düzeltme isteminde bulunmuştur.
Yargıtay ilamında benimsenen gerektirici sebeplere göre, davalı Y.ı Sigorta A.Ş. vekilinin HUMK’nın 440. maddesinde sayılan hallerden hiçbirini ihtiva etmeyen karar düzeltme isteğinin reddi gerekir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı Y.Sigorta A.Ş. vekilinin karar düzeltme isteğinin HUMK’nın 442. maddesi gereğince REDDİNE, aşağıda yazılı bakiye 7,15 TL karar düzeltme harcının ve 3506 sayılı Yasa ile değiştirilen HUMK’nın 442/3. maddesi hükmü uyarınca takdiren 251,00 TL para cezasının karar düzeltilmesini isteyenden alınarak hazineye gelir kaydedilmesine, 19/11/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.