YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/4968
KARAR NO : 2015/12967
KARAR TARİHİ : 03.12.2015
MAHKEMESİ : İSTANBUL 16. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
TARİHİ : 17/03/2014
NUMARASI : 2012/166-2014/50
Taraflar arasında görülen davada İstanbul 16. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 17/03/2014 gün ve 2012/166-2014/50 sayılı kararı bozan Daire’nin 22/12/2014 gün ve 2014/12277-2014/20149 sayılı kararı aleyhinde taraf vekilleri tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dosya için düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra gereği görüşülüp düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin davalı Ç….Çelik Endüstrisi A.Ş’ye kredi kullandırdığını, diğer davalıların kredi sözleşmesinin müşterek borçlusu ve müteselsil kefili olduklarını, kredi borçlusu davalı lehine Union Bank Switserland’a hitaben toplam 1.173.200 USD aval kredisi tahsis edilip gerekli taahhütlerin müvekkili bankaca verildiğini, davalıların poliçe bedellerini yatırma taahhütlerini yerine getirmemelerine rağmen 07.03.1988 tarihinde muhabir bankanın talep ettiği 2.092.094 USD’nin aval veren olarak müvekkilince transferinin gerçekleştirildiğini, bu itibarla müvekkilinin kredi sözleşmesinden doğan alacağı oluştuğunu, kısmi tahsilattan sonra davalıların borçlarının 923.620.339 TL’ye düştüğünü, davalıların borçlarını ödemek yerine açtıkları menfi tespit davasının halen devam ettiğini, menfi tespit davasının açıldığı 21.03.1998 tarihinde alacaklarının 957.149.318 TL’ye ulaştığını ileri sürerek müvekkilinin 21.03.1988 tarihi itibariyle 957.149.318 TL olan kredi alacağının 21.03.1988 tarihinden dava tarihine kadar işlemiş olan ve dava tarihinden tahsil tarihine kadar işleyecek olan Genel Kredi Sözleşmesi ve Ek Taahhütname hükümleri gereğince üçer aylık devrevi faiz hesabıyla müvekkilince uygulanan en yüksek kredi faizi, %5 BSMV’si ve giderleriyle birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davacı vekili, 08.06.1998 tarihli ıslah dilekçesi ile dava tarihi itibariyle alacaklarının 41.752.118.834.643 TL’ye ulaştığını belirterek şimdilik 11.112.000.000.000 TL’nin üçer aylık devre faizi hesabıyla müvekkilince uygulanan en yüksek kredi faizi ve BSMV’si ile birlikte tahsilini istemiştir.
Davalılar vekili, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, davanın kısmen kabulüne dair verilen karar taraf vekillerinin temyizi üzerine Dairemizce davalılar yararına bozulmuştur.
Taraf vekilleri bu kez karar düzeltme isteminde bulunmuştur.
Yargıtay ilamında benimsenen gerektirici sebeplere göre, taraf vekillerinin HUMK’nın 440. maddesinde sayılan hallerden hiçbirini ihtiva etmeyen karar düzeltme isteğinin reddi gerekir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, taraf vekillerinin karar düzeltme isteğinin HUMK’nın 442. maddesi gereğince REDDİNE, alınması gereken 57,60 TL karar düzeltme harcı peşin ödenmiş olduğundan yeniden alınmasına yer olmadığına, 3506 sayılı Yasa ile değiştirilen HUMK’nın 442/3. maddesi hükmü uyarınca, takdiren 251,00 TL para cezasının karar düzeltilmesini isteyenlerden alınarak Hazine’ye gelir kaydedilmesine, 03/12/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.