YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/4846
KARAR NO : 2015/12138
KARAR TARİHİ : 17.11.2015
MAHKEMESİ : İSTANBUL(KAPATILAN) 24. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
TARİHİ : 05/02/2014
NUMARASI : 2012/268-2014/22
Taraflar arasında görülen davada İstanbul(Kapatılan) 24. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 05/02/2014 gün ve 2012/268-2014/22 sayılı kararı onayan Daire’nin 10/11/2014 gün ve 2014/10114-2014/17193 sayılı kararı aleyhinde davacı vekili tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dosya için düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra gereği görüşülüp düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin dava dışı M.Turizm İç ve Dış Ticaret A.Ş.’ye lehine düzenlenen teminat mektuplarından dolayı kefil olduğunu, dava dışı M. Turizm İç ve Dış Ticaret A.Ş.’nin gümrüksüz mağaza işleticiliğine başlaması nedeniyle davalı bankaya ait iki adet teminat mektubunu K. Yolcu Salonu Gümrük Müdürlüğü’ne teslim ettiğini, dava dışı şirketin faaliyet süreci içerisindeki satışlarından dolayı bir takım vergi ve cezaların tahakkuk ettiğini, K. Yolcu Salonu Gümrük Müdürlüğü’nün bu vergi ve cezalar için açılan davalarda aleyhe sonuçlanan kısımların tahsilini davalı bankadan talep ettiğini, davalı bankanın K. Yolcu Salonu Gümrük Müdürlüğü’nün talebi doğrultusunda anılan teminat mektuplarının nakde dönüştürülerek talep edilen tutarları gümrük saymanlık hesabına ödendiğini, müvekkilinin kefaleti nedeniyle davalı bankaya 14.08.2012 tarihinde 54.000 TL ve 18.09.2012 tarihinde 453.380 TL ödediğini, teminat mektuplarının 09.07.2004 tarihinde verildiğini ve 3 yıl süre ile geçerli olduğunu, söz konusu teminat mektuplarının süresi dolduktan sonra ödendiğini, teminatın gecikme zammını kapsamadığını, gümrük idarelerinin riskin doğmasından sonra yıllarca beklemesinin sonuçlarına kendisinin katlanması gerektiğini ileri sürerek, müvekkili tarafından ödenen 54.000 TL ve 453.380 TL’nin ödeme tarihlerinden itibaren avans faizi le birlikte davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, davanın reddine dair verilen karar, davacı vekilinin temyiz istemi üzerine Dairemizin 10.11.2014 tarihli kararı ile onanmıştır.
Davacı vekili, karar düzeltme isteminde bulunmuştur.
Dosyadaki yazılara, mahkeme kararında belirtilip Yargıtay ilamında benimsenen gerektirici sebeplere ve davalı banka tarafından düzenlenen teminat mektuplarında her türlü gümrük alacağının garanti edilmesine göre, davacı vekilinin HUMK’nın 440. maddesinde sayılan hallerden hiçbirisini ihtiva etmeyen karar düzeltme isteğinin reddi gerekir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin karar düzeltme isteğinin HUMK’nın 442. maddesi gereğince REDDİNE, alınması gereken 57,60 TL karar düzeltme harcı peşin ödenmiş olduğundan yeniden alınmasına yer olmadığına, 3506 sayılı Yasa ile değiştirilen HUMK’nın 442/3. maddesi hükmü uyarınca, takdiren 251,00 TL para cezasının karar düzeltilmesini isteyenden alınarak Hazine’ye gelir kaydedilmesine, 17.11.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.