Yargıtay Kararı 11. Hukuk Dairesi 2015/4830 E. 2015/12450 K. 24.11.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/4830
KARAR NO : 2015/12450
KARAR TARİHİ : 24.11.2015

MAHKEMESİ : İSTANBUL 3.FİKRÎ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ
TARİHİ : 18/12/2014
NUMARASI : 2013/214-2014/280

Taraflar arasında görülen davada İstanbul 3.Fikrî ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce bozmaya uyularak verilen 18/12/2014 tarih ve 2013/214-2014/280 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkili ile davalı arasında 28/12/2007 tarihli Yayın Hakkı Lisans Sözleşmesi imzalandığını ve sözleşmeye göre davalının lisans hakkının kendisine ait olduğunu ifade ettiği “Y. T. İ., “7 Numara”, “M. G.”, “K.” isimli tv dizilerinin yayın hakkını süreli olarak ve münhasıran kendilerine devrettiğini, sözleşme süresi dolmadan “Y.T. İ.” ve “7 Numara” isimli dizilerin TRT 1 ve TRT 4 kanallarında yayınlandığını, bu durumun sözleşmeye aykırılık teşkil ettiğini ileri sürerek sözleşmede belirlenen 50.000,00 TL. cezai şart bedelinin, işleyecek avans faizi ile birlikte davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, müvekkilinin sözleşmeye aykırı hareket etmediğini, dava konusu dizilerin yayın hakkına ilişkin lisansı TRT’den aldıklarını, davacıya bu şekilde kullanım hakkı tanıdıklarını, eğer TRT bu dizileri yayınladı ise, bu konu ile kendilerinin bir ilgisinin bulunmadığını ve sorumlunun TRT olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, bozma ilamına uyularak, davacı yanın davalı ile yaptığı 3 yıllık tam + basit lisans sözleşme süresi içerisinde sözleşmenin 8. maddesinin a bendinde lisans süresi içerisinde yayınlanma hakkının devredilemeyeceği yolundaki taahhüde ve dava tarihinden önce sözleşmeye konu dizi filmlerle ilgili sözleşme gereği davacının gösterim hakkı sona ermediği halde davalının sözleşmeye konu filmleri TRT’de gösterimine lisans tanıdığı, bu haliyle sözleşmeden dolayı kusurlu bulunduğu için sözleşmeyle belirlenen cezai şarttan da sorumlu olduğu gerekçesiyle fahiş bulunan cezai şarttan takdiren % 30 oranında indirim yapılarak davanın kabulü ile 35.000 TL cezai şart bedelinin dava tarihinden itibaren işletilecek avans faizi ile davalıdan tahsiline, fazla talebin reddine karar verilmiştir.
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalı vekilinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 1.793,00 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalıdan alınmasına, 24/11/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.