Yargıtay Kararı 11. Hukuk Dairesi 2015/4636 E. 2015/11979 K. 12.11.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/4636
KARAR NO : 2015/11979
KARAR TARİHİ : 12.11.2015

MAHKEMESİ : İSTANBUL (KAPATILAN) 25. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
TARİHİ : 12/02/2014
NUMARASI : 2012/199-2014/35

Taraflar arasında görülen davada İstanbul (Kapatılan) 25. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 12.02.2014 gün ve 2012/199-2014/35 sayılı kararı düzeltilerek Daire’nin 11.12.2014 gün ve 2014/11683-2014/19557 sayılı kararı aleyhinde davalı Banka ile fer’i müdahil T.. T.. vekili tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dosya için düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra gereği görüşülüp düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin davalı bankaya devrinden önce Ege Bank A.Ş. Bakanlıklar şubesine yatırdığı mevduatının banka çalışanlarının kasıtlı yönlendirmesi sonucu dava dışı Ege Bank Off Shore Ltd. adlı paravan banka hesabına aktarıldığını, 21/12/1999 tarihinde Ege banka yönetimine BDDK tarafından el konularak bankacılık yapma ve mevduatın kabul etme izninin kaldırılarak yönetiminin T.. T..’ye devredildiğini, bu bankanın daha sonra Sümer Bank olup daha sonra Sümer Bankın da Oyak Bank A.Ş. ile birleştirildiği Oyak Bank A.Ş.’nin de daha sonra I.. A…’ye satıldığını, müvekkilinin mevduatının Ege Bank Off Shore Ltd. adlı banka hesabına aktarılmış olduğu gerekçesi ile ödeme yapılmadığını ileri sürerek, fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla, 80.000 DEM (40.903,35 EURO) ve 22.000 USD mevduat alacağının davalı Banka’dan tahsiline ve paranın bankaya yattığı tarihten vade sonuna kadar akti faiz, vade sonundan fiili ödeme tarihine kadar da akti faizden az olmayacak şekilde temerrüt faizinin uygulanmasına karar verilmesini talep ve dava etmiş; ıslah dilekçesi ile, dava dilekçesinde talep ettiği 80.000 DM’yi 20.000 DM artırarak 100.000 DM ye yükseltmiş ve ayrıca bankaya yatırılan 12.700,00 TL alacağının da faizi ile birlikte davalı bankadan tahsilini istemiştir.
Davalı vekili ile fer’i müdahil vekilleri davanın reddini istemişlerdir.
Mahkemece, davanın kabulüne, 12.700,00 TL’nin 22/11/1999 tarihinden itibaren işleyecek değişen oranlardaki avans faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine, 100.000,00 DM karşılığı 51.129,18 Euro’nun 23/11/1999 tarihinden, 22.000,00 USD’nin de 07/12/1999 tarihinden itibaren 3095 sayılı yasanın 4/a maddesindeki döviz faizi ile birlikte davalıdan tahsiline dair verilen kararın davalı banka ve feri müdahil T.. T.. vekillerince temyizi üzerine karar dairemizce düzeltilerek onanmıştır.Davalı Banka vekili ile fer’i müdahil T.. T.. vekili bu kez karar düzeltme isteminde bulunmuşlardır.
Yargıtay ilamında benimsenen gerektirici sebeplere göre, davalı Banka ile fer’i müdahil T.. T.. vekilinin HUMK’nın 440. maddesinde sayılan hallerden hiçbirini ihtiva etmeyen karar düzeltme isteğinin reddi gerekir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı Banka ile fer’i müdahil T.. T.. vekilinin karar düzeltme isteğinin HUMK’nın 442. maddesi gereğince REDDİNE, ödediği karar düzeltme harcının isteği halinde karar düzeltme isteyen davalıya iadesine, karar düzeltme isteyen fer’i müdahil T.. T.. harç ve cezadan muaf olduğundan harç ve ceza alınmasına mahal olmadığına, 12.11.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.