YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/4584
KARAR NO : 2015/13483
KARAR TARİHİ : 15.12.2015
MAHKEMESİ : ANKARA 2. FİKRİ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ
TARİHİ : 30/04/2014
NUMARASI : 2012/101-2014/110
Taraflar arasında görülen davada Ankara 2. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 30/04/2014 gün ve 2012/101 – 2014/110 sayılı kararı onayan Daire’nin 16/12/2014 gün ve 2014/13199 – 2014/19848 sayılı kararı aleyhinde davacı vekili tarafından karar düzeltmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçesinin süresi içinde verildiği de anlaşılmış olmakla, dosya için düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra gereği konuşulup düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin ”V…” ibareli tanınmış markaların sahibi olduğunu, aynı zamanda bu ibarenin müvekkilinin ticaret unvanının ayırıcı unsurunu da teşkil ettiğini, davalının 2010/21513 sayılı “V….+ŞEKİL” ibareli marka başvurusuna müvekkili tarafından itiraz edilmiş ise de, itirazın nihai olarak YİDK kararı ile reddedildiğini, davalının kötüniyetli olduğunu, başvurunun müvekkili markaları ile ayırtedilemeyecek kadar benzer olup, markalar ve ticaret unvanı ile iltibasa ve haksız rekabete sebebiyet verdiğini belirterek YİDK kararının iptaline, tescili halinde davalı markasının hükümsüzlüğüne karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı TPE vekili, davanın reddini istemiştir.
Diğer davalı vekili, müvekkilinin 1999 yılından bu yana ”V….” tanıtım işaretiyle ticari faaliyette bulunduğunu, ”V….” ibareli 24, 25 ve 35.sınıf mal ve hizmetleri içeren tescilli markalarının olduğunu, uzun yıllardır anılan işareti yoğun ve yaygın bir şekilde kullandığını, tanıtımını yaptığını, markaların tanınmışlık vasfı kazandığını, taraf markalarının iltibasa neden olacak derecede benzer olmadığını, tarafların farklı sektörlerde faaliyet gösterdiğini belirterek davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, davanın reddine dair verilen karar, davacı vekilinin temyiz istemi üzerine Dairemizce onanmıştır.
Bu kez davacı vekili karar düzeltme isteminde bulunmuştur.
Dosyadaki yazılara, mahkeme kararında belirtilip Yargıtay ilamında benimsenen gerektirici sebeplere göre, davacı vekilinin HUMK’nın 440. maddesinde sayılan hallerden hiçbirisini ihtiva etmeyen karar düzeltme isteğinin reddi gerekir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin karar düzeltme isteğinin HUMK’nın 442. maddesi gereğince REDDİNE, alınması gereken 57,60 TL karar düzeltme harcı peşin ödenmiş olduğundan yeniden alınmasına yer olmadığına, 3506 sayılı Yasa ile değiştirilen HUMK’nın 442/3. maddesi hükmü uyarınca, takdiren 251,00 TL para cezasının karar düzeltilmesini isteyenden alınarak Hazine’ye gelir kaydedilmesine, 15/12/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.