YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/4529
KARAR NO : 2015/6605
KARAR TARİHİ : 08.05.2015

MAHKEMESİ : YOZGAT 2. ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
TARİHİ : 15/01/2015
NUMARASI : 2014/880-2015/25

Taraflar arasında görülen davada Yozgat 2. Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 15/01/2015 tarih ve 2014/880-2015/25 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, Almanya Wiesbaden Eyalet Mahkemesi tarafından verilen 01.04.2009 tarih ve 5 O 54/08 sayılı kararın kesinleştiğini ileri sürerek, bu kararın ve yargılama masraflarına dair masraf tespit kararının tanınmasına ve tenfizine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre, MÖHUK’nın 54. maddesinde düzenlenen tenfiz şartlarının oluştuğu gerekçesiyle, davanın kabulüne karar vermiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
1-Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davalı vekilinin asıl kararın tenfizine yönelik tüm temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
2-Yargılama masraflarına dair masraf tespit kararının tenfizi kararı yönünden ise, mahkemece “masraf tespitine ilişkin aynı nolu ek kararın” tenfizine şeklinde hüküm kurulmuş olup, dosyada hükümde belirtilen ek karar bulunmamaktadır. Dosyada mevcut masraf tespitine dair karar ise Darmstadt Eyalet Mahkemesi’ne ait olup, tenfizine karar verilen asıl karar Wiesbaden Eyalet Mahkemesi’ne ait olmakla, asıl karar ile bu masraf tespit kararı arasında ne gibi bir bağlantı bulunduğu anlaşılamamaktadır. Bu durumda mahkemece bu hususlar üzerinde durdurularak ortaya çıkacak sonuca göre bir karar verilmesi gerekirken eksik incelemeyle yazılı şekilde davanın kabulüne karar verilmesi yerinde görülmemiş, kararın davalı yararına bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin asıl kararın tenfizine dair temyiz itirazlarının REDDİNE; (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin masraf tespiti kararının tenfizine dair temyiz itirazının kabulü ile kararın davalı yararına BOZULMASINA, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz edene iadesine, 08/05/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.