YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/4502
KARAR NO : 2015/11806
KARAR TARİHİ : 10.11.2015
MAHKEMESİ : İSTANBUL(KAPATILAN) ANADOLU 13. ASLİYE
TİCARET MAHKEMESİ
TARİHİ : 02/07/2013
NUMARASI : 2013/50-2013/312
Taraflar arasında görülen davada İstanbul(Kapatılan) Anadolu 13. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 02/07/2013 gün ve 2013/50-2013/312 sayılı kararı onayan Daire’nin 15/12/2014 gün ve 2014/12107-2014/19707 sayılı kararı aleyhinde davacı vekili tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dosya için düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra gereği görüşülüp düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkili ile davalının evlilik birliği içerisinde dava dışı D. Yaşam Sigorta Aracılık Hizm. Ltd. Şti, D.Sigorta Aracılık Hizm. Ltd. Şti ve Dost Tekstil Gıda San. ve Tic. Ltd. Şti. olmak üzere 3 şirket kurduklarını, aralarında çıkan anlaşmazlık nedeni ile 2006 yılında davalı tarafından boşanma davası açıldığını ve halen devam ettiğini, dava ile beraberliklerinin sona ermesinin yanı sıra, ortak oldukları şirketlerin yönetiminin de davalı tarafa bırakıldığını, davalının yetkili olduğu 2007-2008 yıllarında, yapılan vergi incelemelerinde her iki şirket için de 2003 yılından itibaren vergi borcu ve cezası tahakkuk ettirilerek şirketlerden talep edildiğini, ancak şirketlerin mali durumunun bu vergi borçlarını ödemeye müsait olmaması nedeniyle müvekkili davacı tarafından; D. Y. Sigorta Aracılık Hizm. Ltd. Şti. için, muhtelif tarihlerde 208.685.60 TL, D. Sigorta Aracılık Hizm. Ltd. Şti. için de muhtelif tarihlerde 84.202 TL olmak üzere toplam 292.887.60 TL kurumlar vergisi, vergi ziyaı cezası ve gecikme faizi ödediğini, şirketlerin vergi borçlarından davalının da ortak olarak sorumluluğunun bulunduğunu ileri sürerek, şimdilik 10.000 TL’nin, davalı ortaktan sermaye payı oranına göre ödeme tarihinden itibaren ticari faizi ile rücuen tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, davanın reddine dair verilen karar, davacı vekilinin temyiz istemi üzerine Dairemiz’in 15.12.2014 tarihli kararı ile onanmıştır.
Davacı vekili, karar düzeltme isteminde bulunmuştur.
Dosyadaki yazılara, mahkeme kararında belirtilip Yargıtay ilamında benimsenen gerektirici sebeplere göre, davacı vekilinin HUMK’nın 440. maddesinde sayılan hallerden hiçbirisini ihtiva etmeyen karar düzeltme isteğinin reddi gerekir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin karar düzeltme isteğinin HUMK’nın 442. maddesi gereğince REDDİNE, alınması gereken 57,60 TL karar düzeltme harcı peşin ödenmiş olduğundan yeniden alınmasına yer olmadığına, 3506 sayılı Yasa ile değiştirilen HUMK’nın 442/3. maddesi hükmü uyarınca, takdiren 251,00 TL para cezasının karar düzeltilmesini isteyenden alınarak Hazine’ye gelir kaydedilmesine, 10/11/2015 oybirliğiyle karar verildi.