YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/4490
KARAR NO : 2015/11395
KARAR TARİHİ : 02.11.2015
MAHKEMESİ : POLATLI 2. ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
TARİHİ : 05/02/2015
NUMARASI : 2014/92-2015/50
Taraflar arasında görülen davada Polatlı 2. Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 05/02/2015 tarih ve 2014/92-2015/50 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin davalı bankanın devraldığı Oyakbank’taki mevduatının banka çalışanı tarafından belgede sahtecilik yapmak suretiyle zimmetine geçirildiğini ileri sürerek uğranan zararın tespiti ile zarar tarihinden itibaren işleyecek faizi ile birlikte tahsilini talep ve dava etmiştir. Davacı vekili, 11.04.2014 tarihli dilekçesi ile mevduatının karşılığı olarak 17.500 TL’nin, munzam zarar olarak da 1.000 TL’nin tahsilini istediğini belirtmiştir.
Davalı vekili, davanın zamanaşımına uğradığını, iddianın afaki olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre; davalı çalışaı G. Y. hakkında Ankara 2. Ağır Ceza Mahkemesi’nin 2013/177-504 EK sayılı dosyasında yapılan yargılama neticesinde sanığın 5411 sayılı kanuna aykırılık sebebiyle mahkum edildiği, kararın kesinleştiği, banka çalışanı G.Y. davacı ile aralarındaki samimiyete istinaden davacının hesabından çektiği 17.360 TL parayı tekrar davacının hesabına yatırmayıp uhdesine geçirdiği, başka birçok banka mudisi hakkında da aynı nitelikte birçok usulsüz işlem yaptığı, personelin bu fiillerinden davalının adam çalıştıran sıfatı ile sorumlu olduğu, bankanın sorumluluktan kurtulmak için gerekli özeni göstermiş olması halinde dahi zararın gerçekleşeceğini kanıtlaması gerektiği, somut olayda bankanın özen sorumluluğunu ispatlayamadığı gibi hafif kusurdan dahi sorumlu sayılacağı gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne, 17.360 TL’nin dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsiline, fazlaya ilişkin talebin reddine karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davalı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 889,00 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 02/11/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.