YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/4473
KARAR NO : 2015/11951
KARAR TARİHİ : 12.11.2015

MAHKEMESİ : ANKARA 2. FİKRİ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ
TARİHİ : 19/03/2014
NUMARASI : 2013/173-2014/74

Taraflar arasında görülen davada Ankara 2. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 19/03/2014 gün ve 2013/173-2014/74 sayılı kararı onayan Daire’nin 31/10/2014 gün ve 2014/10054-2014/16552 sayılı kararı aleyhinde davalı vekili tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dosya için düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra gereği görüşülüp düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkili şirketin A…, M… ve L…. markaları ile sıvılaştırılmış petrol gazı dolum ve tevzi faaliyetinde bulunduğunu, anılan ürünlerin mevzuat gereği sadece yetkili bayiler tarafından satılabileceğini ve boş tüplerin toplanacağını, davalının müvekkilinin eski bayisi olduğunu, Ankara 30. Noterliği’nin 11.02.2013/2109 tarih/sayılı ihtarnameyle tebliğ günü olan 12.02.2013 tarihi itibariyle sözleşme ilişkisinin son bulduğunu, buna karşın davalının iş yerinde müvekkiline ait boş ve dolu tüpleri bulundurup satışa ve takasa arz ettiğini, boş tüpleri topladığını, eyleminin marka hakkına tecavüz ve haksız rekabet oluşturduğunu, bu hususun Ankara 2. Sulh Hukuk Mahkemesi’nin 2013/43 değişik iş sayılı dosyasında 10.04.2013 tarihinde yapılan delil tespiti ve sonucunda düzenlenen bilirkişi raporuyla da sabit olduğunu ileri sürerek, davalı fiillerinin müvekkilinin tescilli markalarından doğan haklarına tecavüz ve haksız rekabet yarattığının tespitine, tecavüzünün durdurulmasına, tüplerin toplanmasına, imhasına, marka hakkına tecavüz ve haksız rekabetin men’ine, hükmün ilânına ve 10.000,00 TL manevî tazminatın 10.04.2013 tarihinden itibaren işleyecek avans faiziyle birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, davanın kısmen kabulüne dair verilen karar davalı vekilinin temyizi üzerine Dairemizce onanmıştır.
Davalı vekili bu kez karar düzeltme isteminde bulunmuştur.
Yargıtay ilamında benimsenen gerektirici sebeplere göre, davalı vekilinin HUMK’nın 440. maddesinde sayılan hallerden hiçbirini ihtiva etmeyen karar düzeltme isteğinin reddi gerekir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin karar düzeltme isteğinin HUMK’nın 442. maddesi gereğince REDDİNE, alınması gereken 57,60 TL karar düzeltme harcı peşin ödenmiş olduğundan yeniden alınmasına yer olmadığına, 3506 sayılı Yasa ile değiştirilen HUMK’nın 442/3. maddesi hükmü uyarınca, takdiren 251,00 TL para cezasının karar düzeltilmesini isteyenden alınarak Hazine’ye gelir kaydedilmesine, 12/11/2015 tarihinde