YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/4471
KARAR NO : 2015/11398
KARAR TARİHİ : 02.11.2015
MAHKEMESİ : ANKARA 2. FİKRİ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ
TARİHİ : 28/01/2015
NUMARASI : 2014/139-2015/14
Taraflar arasında görülen davada Ankara 2. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 28/01/2015 tarih ve 2014/139-2015/14 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davalı şirketin 2012/54616 sayılı “F.” ibareli marka başvurusuna müvekkilinin “FLO”, “F. F.”, “F.”, “F.” ve benzeri markalarına dayanarak yaptığı itirazın davalı kurumun YİDK’nca reddedildiğini, müvekkilinin tescilli markalarının diğer bir çok sınıf yanında davalının işaretinin tescilinin istendiği 21. ve 35. sınıf mal ve hizmetleri de kapsadığını, ayrıca müvekkilinin “F.” markasının tanınmışlık vasfına da haiz olduğunu, tüm sınıflarda koruma sağladığını, insanın zihninin ilk üç harften sonrasını okumayıp ezberden zihnindeki karşılığına oturttuğu, işaretler arasındaki benzerlik sebebiyle başvurunun tescili halinde seri marka intibaının ve iltibas tehlikesinin doğacağını ileri sürerek TPE YİDK’nun 2014-M-4210 sayılı kararının iptalini talep ve dava etmiştir.
Davalı TPE vekili, taarflara ait işaretlerin birbirine benzemediğini savunarak davanın reddini istemiştir.
Davalı şirket vekili, müvekkilinin 1999 yılından beri “F.” markasını kullandığını, 2001/16506 sayılı “F. Ş.” markasını 20 ve 35. Sınıflarda tescil ettirdiğini, geliştirdiği ürünler için yeni markalara ihtiyaç duyup “F.” ve “F.” unsurlu çeşitli markalarının da 3, 20, 21, 35. sınıflarda tescilini sağladığını, anılan sınıf ve ibarelerde gerçek hak sahibi sıfatına sahip olduğunu, kullanımla ayırdedicilik sağladığını, davacı markasının zayıf olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre, davalı şirketin dava konusu “F.” markasının 21. sınıf ürünler ve 35. sınıf hizmetlerde (21. sınıf ürünler hakkında) tescilini istediği, ayak giysileri ve ayakkabı ürünleri için belirli bir tanınmışlığı beyan ve müşahede olunan davacının tescilli markalarının 21. sınıf malları kapsamadığı, işaretlerin parçalara ayrılmadan incelenmesi gerektiği, davacının “F.” ve “F.” ibareli markaları ile davalı şirketin “F.+ Ş.” ibareli işareti arasında ortalama tüketiciyi iltibasa düşürecek bir benzerliğin bulunmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, temyiz harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına mahal olmadığına, 02/11/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.