YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/4322
KARAR NO : 2015/11397
KARAR TARİHİ : 02.11.2015
MAHKEMESİ : BATMAN 2. ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
(TİCARET MAHKEMESİ SIFATIYLA)
TARİHİ : 14/01/2015
NUMARASI : 2014/381-2015/17
Taraflar arasında görülen davada Batman 2. Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 14/01/2015 tarih ve 2014/381-2015/17 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin geçirdiği iş kazası sonrasında açılan davada N. B. Un Gıda Tar. Taah. Kimya Bil. İhr. San ve Tic. Ltd. Şti’nin manevi tazminat, yargılama gideri ve vekalet ücreti ödemesine karar verildiğini, ilamın icraya konulmasından sonra borçlunun adresine hacze gidildiğinde işyerinde bulunan davalı şirket yetkilisinin “borçlu şirketle ilgilerinin olmadığı, adreste Ö. C. G. olarak faaliyette bulunduklarını” beyan ettiğini, ancak P.l G. T. Taah. Kim. İth. İhr. San. Tic. Ltd. Şti olarak faaliyete başlayan borçlu ortakları arasında şu anda aynı yerde üretim yapan davalı şirketin kurucularının da yer aldığını, kuruluşundan sonra davalı şirketin bir çok kez danışıklı hisse değişimi yaptığını, şirket ünvanının değiştirildiğini, isim ve hisse değişikliklerinin devir öncesi borçlara etkisinin bulunmadığını ileri sürerek 2006/337-2012/208 Esas Karar sayılı Batman İş Mahkemesi’nin ilamından davalı şirketin sorumlu olduğunun tespiti ile icra takibinin davalı yönünden devamını talep ve dava etmiştir.
Davalı temsilcisi, kendisinin P. G. T. Taah. Kim. İth. İhr. San. Tic. Ltd. Şti’ndeki ortaklığının 1999 yılında başladığını, 2003 yılının 7. ayında işbu davada davalı gösterilen şirketi kurup 11. ayında da P. G. T. Taah. Kim. İth. İhr. San. Tic. Ltd. Şti’ndeki tüm hisselerini devrederek ayrıldığını, iş kazasının devirden sonra meydana geldiğini, ilam borçlusunun bahse konu bulgur fabrikasını 2007 yılında dava dışı D. B. Un ve Tarım Ürn. Gıda San. Tic. Ltd. Şti’ne sattığını, kendisinin de kardeşi ile birlikte 2010 yılı Haziran ayında D.. B.. Un ve Tarım Ürn. Gıda San. Tic. Ltd. Şti’nin hisselerini aldığını, 2 yıl sonra ortağı olduğu 3 limited şirketi bu davada davalı gösterilen şirket çatısı altında birleştirdiklerini, davalı şirketin ilam borçlusunun borçlarından sorumlu olmayacağını savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre, iş kazasına ilişkin dava tarihinin 2006 yılı olup 2012 yılında karara bağlandığı, söz konusu şirketin fabrika binasını D. B… Ltd. Şti’ne, ondan da satışla davalı şirkete geçtiği, halen onun tarafından işletildiği, yer tahsisinin davalı şirkete yapıldığı, davalı şirket ile ilam borçlusu şirketinin herhangi bir organik bağının olmadığı gibi şirket ortaklarının da farklı olduğu, davalının, sadece ilam borçlusunun fabrika binasını devrettiği ve ortakları da farklı olan D… B…… Ltd. Şti’nden ticari işletmeyi satın aldığı, herhangi bir muvazaalı devrin olmadığı, ilam borcundan dolayı davalı şirketin sorumluluğuna hükmedebilmek için davalı şirketin sırf davacının elde ettiği ilamın infazını engellemeye yönelik olarak ticari işletmeyi mevcut ticari unvan altında sürdürmesi gerektiği, somut olayda böyle bir durumun bulunmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, temyiz harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına mahal olmadığına, 02/11/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.