YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/4154
KARAR NO : 2015/11392
KARAR TARİHİ : 02.11.2015

MAHKEMESİ : İSTANBUL 4. FİKRÎ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ
TARİHİ : 11/07/2013
NUMARASI : 2008/61-2013/126

Taraflar arasında görülen davada İstanbul 4. Fikrî ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 11/07/2013 tarih ve 2008/61-2013/126 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi taraf vekilleri tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacılar vekili, müvekkili şirkete ait F. Gazetesinin 1993 yılından beri yayınlandığını, diğer müvekkilinin ise gazetenin görsel yönetmeni olduğunu, davalıların 2007 yılından beri yayınladıkları F. Gazetesinin önce 2007 yılı sonunda logosunun değiştirildiğini, 17.02.2008 tarihinden itibaren de gazetenin sayfa düzeni, manşet metinleri, yıldız tablosu, sayfa başlıkları, yazı karakterleri, renk seçim, ton ve kombinasyonları, tablolar ve genel olarak gazete içeriğinin açıkça müvekkiline ait gazetenin taklit edilerek ve okuyucular nezdinde iltibas oluşturacak biçiminde yayınlanmaya başladığını, iddaa ekinin de benzeştiğini, davalıların bu eylemlerinin marka hakkına tecavüz ve haksız rekabet teşkil ettiğini, müvekkili şirketin telif hukukundan kaynaklanan mali hakları ile hizmet akdi ile çalışan müvekkili Burhanettin’in manevi haklarının ihlal edildiğini ileri sürerek haksız rekabet ve markaya tecavüzün tespitini, FSEK 68. maddesi uyarınca şimdilik 1.000 TL maddi ve 10.000 TL itibar, haksız rekabet nedeniyle 30.000 TL manevi, müvekkili Burhanettin’in manevi haklarının ihlali için 20.000 TL manevi tazminatın 17.02.2008 tarihinden itibaren işleyecek faiziyle birlikte tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalılar vekili, davalı şirketin yetkilisi olan müvekkili B.. A..’a husumet yöneltilemeyeceğini, görsel yönetmen olan davacı B.. K..’ın da aktif husumetinin bulunmadığını, yazı karakterleri, renkler ve sayfa düzeninin kimsenin tekeline verilemeyeceğini, gazetelerin birbirlerinden bunlar ile değil isimleri ile ayrıldığını, isim ve logoların birbirlerine benzemediğini savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, bilirkişi raporları ve tüm dosya kapsamına göre; gazete sayfa tasarımlarının, davacı şirketin yatırımı ve çalışanlarının günlük faaliyeti sonucunda meydana getirilmekle birlikte özgün olmadıkları, hususiyet taşımadıkları, FSEK kapsamında eser olarak kabul edilemeyeceği, buna göre davacı B.. K..’ın aktif husumetinin bulunmadığı, davalı B.. A..’a da husumet yöneltilemeyeceği, renkli ve fotoğraflı spor basınında foto sözcüğünün jenerik olarak kullanıldığı, gazete isimlerinde ortak olan ”f.” ibaresinden dolayı, marka hakkına tecavüzden söz edilemeyeceği, davalı şirketin gazetenin logosundan başlayarak, gazete sayfalarında hakim olan genel görünüm, kullanılan renkler ve
renk kombinasyonları, yazı karakterleri, taraftar sayfalarının en üst kısımlarındaki kulüp bayrakları renklerinden oluşan sayfa düzenleri, haber çerçeveleri, alt başlıklar ile haber başlıklarının tasarımı, kontür renkleri ve renk geçişleri, transfer borsası bölümlerinin adı, çerçeve çizgileri ile bu kısımda kullanılan bütün unsurlar, kulüp sayfalarının tepe bantları, köşe yazarlarının fotoğraflarının yanındaki biri büyük biri küçük kırmızı renkli ve birbiriyle kesişen daireler ve hatta davacının kullandığı ”iddialıyız” başlıklı iddia ekinin davalı tarafça aynı renk ve tasarımlarla kullanılması karşısında davalının, gazeteyi bir bütün olarak davacının gazetesine benzetmeye çalıştığı, gazeteler arasında iltibasın söz konusu olduğu, taklitten dolayı davalının ağır kusurunun kabul edildiği, haksız rekabet nedeniyle davalının elde ettiği net gelir hesabını içeren bilirkişi raporundaki hesaplamaya göre davacının talep edebileceği maddi zararın 425,46 TL olduğu, haksız rekabete bağlı manevi tazminat şartlarının da gerçekleştiği gerekçesiyle davacılardan B.. K.. tarafından açılmış bulunan davanın aktif husumet yokluğu nedeniyle reddine, davacı M.Gazete Dergi Basım Yayıncılık Sanayi ve Ticaret A.Ş. tarafından davalı B.. A.. aleyhine açılmış bulunan davanın pasif husumet yönünden reddine, davacı şirketçe, davalı şirket aleyhine açılmış davanın kısmen kabulüne, davalı tarafından yayınlanan F.adlı gazetenin F. gazetesi ile iltibas oluşturması nedeniyle, davalının eyleminin davacı ürünleri ile iltibas yoluyla haksız rekabet oluşturduğunun tespitine, davalının bu şekildeki kullanımının durdurulmasına, takdiren 425,46 TL maddi tazminatın ve 10.000 TL manevi tazminatın 17.02.2008 tarihinden itibaren hesaplanacak en yüksek reeskont faizi ile birlikte davalıdan tahsiline, marka hakkına tecavüzün tespiti talebinin ve buna dayalı itibar tazminatı talebinin reddine, eser sahipliği ve eser niteliği iddiası sabit görülmediğinden FSEK’nun 68. maddesine dayalı telif tazminatı talebinin reddine, kararın ilanına karar verilmiştir.
Kararı, taraf vekilleri temyiz etmiştir.
1-Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davalılar vekilinin ve davacı B.. K.. vekilinin tüm, davacı M. Gazete Der. Bas. Yay. San. ve Tic. A.Ş. vekilinin aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Ancak, mahkemece, davacı şirket adına tescilli “F.” markası ile davalı tarafça kullanılan “F.” ibareli işaretin benzer olmadıklarından bahisle marka hakkına tecavüz iddiasına dayalı istemin reddine karar verilmişse de, Dairemizin 2011/5801 E.-2013/2743 K. sayılı ilamına konu uyuşmazlıkta da yukarıda bahsi geçen markaların tertip tarzı itibariyle benzer olduklarına karar verilmiş olduğundan mahkemenin bu kabulü yerinde değildir. Bununla birlikte, dosyada mevcut bilirkişi raporlarından ve davacı vekilinin 07.12.2012 tarihli dilekçesine eklenen belgelerden davalı şirketin işbu davanın açılmasından önce 2007/36777 sayılı “F.” ibareli marka başvurusunda bulunduğu anlaşılmaktadır. Bu durumda, söz konusu davalı başvurusunun araştırılarak tescilinin gerçekleşip gerçekleşmediğinin belirlenmesi gerekir. Şayet anılan başvuru tescille sonuçlanmışsa davalı şirketin tescilli bir marka kullanımından söz edilebilecektir. Bununla birlikte, eğer bu markanın tescilli olduğu şekilden farklı ve davacı markasına iltibas oluşturacak şekilde kullanımı mevcut ise bu taktir de davalı eylemi marka hakkına tecavüz sonucunu doğuracağından açıklanan bu hususların mahkemece araştırılıp değerlendirilmeksizin işaretlerin benzer olmadığından bahisle marka hakkına tecavüze dayalı istemin reddine karar verilmesi doğru olmamış, bozmayı gerektirmiştir.
3-Ayrıca, davalı B.. A.. hakkındaki dava pasif husumet yokluğundan reddedilmişse de taraflar anılan davalının davalı şirketin yetkilisi olduğu yönünde beyanda bulunmuşlardır. 4721 sayılı TMK’nın 50. maddesinde, tüzel kişilerin iradesini organları aracılığıyla açıklayacağı, organların hukuki işlemleri ve diğer bütün fiilleriyle tüzel kişiyi borç altına sokacağı, kusurlarından dolayı da ayrıca sorumlu oldukları belirtilmiştir. Bu durumda, davalı B.. A..’ın davalı şirketin temsilcisi olup olmadığının belirlenmesi, şirket temsilcisi olduğunun anlaşılması halinde 4721 sayılı TMK’nın 50. maddesi kapsamında
sorumluluğunun değerlendirilmesi gerekirken davanın anılan davalı yönünden husumet yokluğundan reddine karar verilmesi de doğru olmamış, kararın bu yönden de bozulmasını gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle davalılar vekilinin ve davacı B.. K.. vekilinin tüm, davacı M. Gazete Der. Bas. Yay. San. ve Tic. A.Ş. vekilinin sair temyiz itirazlarının REDDİNE, (2) ve (3) nolu nolu bentlerde açıklanan nedenlerle davacı M. Gazete Der. Bas. Yay. San. ve Tic. A.Ş. vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile kararın temyiz eden şirket yararına BOZULMASINA, aşağıda yazılı bakiye 534,00 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalılardan alınmasına, temyiz harcı davacı B.. K..’dan peşin alındığından başkaca harç alınmasına mahal olmadığına, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz eden davacı şirkete iadesine, 02/11/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.