YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/4150
KARAR NO : 2015/11967
KARAR TARİHİ : 12.11.2015
MAHKEMESİ : ANKARA 3. FİKRİ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ
TARİHİ : 09/07/2013
NUMARASI : 2012/158-2013/120
Taraflar arasında görülen davada Ankara 3. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 09/07/2013 gün ve 2012/158-2013/120 sayılı kararı bozan Daire’nin 24/11/2014 gün ve 2014/11235-2014/18259 sayılı kararı aleyhinde davalı vekili tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dosya için düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra gereği görüşülüp düşünüldü:
Davacı vekili, Dünyaca ünlü bir banka olan müvekkilinin “…………..” ibareli markanın 9 ve 36. sınıflarda tescili için başvuru yaptığını, davalı Kurum Markalar Dairesi Başkanlığı’nın 556 sayılı KHK’nın 7/1-a ve c maddeleri uyarınca başvuruyu reddettiğini, YİDK’na yaptıkları itirazın da kabul edilmediğini, ancak başvuru konusu işaretin tasviri nitelik taşımadığını, marka vasfına haiz olduğunu, müvekkili ile özdeşleştiğini, belirleyici unsur “…….” ibaresinin özel izinle alınan müvekkili unvanından ibaret olduğunu, Paris Sözleşmesinin 8’inci maddesi uyarınca ticaret unvanının korunması gerektiğini, işaretin kullanımla ayırdedicilik kazandığını ileri sürerek TPE YİDK’nın 2012-M-1177 sayılı kararının iptalini, 2010/62045 sayılı “……………..” ibareli marka başvurusunun tescilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, benimsenen bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre, davanın kısmen kabulüne, TPE YİDK 2012-M-1177 sayılı kararının başvuru kapsamında yer alan 36. sınıftaki “sigorta hizmetleri; gayrimenkul komisyonculuğu müşavirliği ve idaresi hizmetleri; gümrük müşavirliği hizmetleri” yönünden kısmen iptaline, fazlaya ilişkin istemlerin reddine dair verilen kararın taraf vekillerince temyizi üzerine karar dairemizce davacı yararına bozulmuştur.
Davalı vekili, bu kez karar düzeltme isteminde bulunmuştur.
Yargıtay ilamında benimsenen gerektirici sebeplere göre, davalı vekilinin HUMK’nın 440. maddesinde sayılan hallerden hiçbirini ihtiva etmeyen karar düzeltme isteğinin reddi gerekir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin karar düzeltme isteğinin HUMK’nın 442. maddesi gereğince REDDİNE, alınması gereken 57,60 TL karar düzeltme harcı peşin ödenmiş olduğundan yeniden alınmasına yer olmadığına, 3506 sayılı Yasa ile değiştirilen HUMK’nın 442/3. maddesi hükmü uyarınca, takdiren 251,00 TL para cezasının karar düzeltilmesini isteyenden alınarak Hazine’ye gelir kaydedilmesine, 12/11/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.