YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/3904
KARAR NO : 2015/13540
KARAR TARİHİ : 16.12.2015
MAHKEMESİ : … .. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
TARİHİ : 24/10/2013
NUMARASI : 2008/513-2013/234
Taraflar arasında görülen davada ..9. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 24/10/2013 gün ve 2008/513-2013/234 sayılı kararı onayan Daire’nin 12/11/2014 gün ve 2014/10102-2014/17471 sayılı kararı aleyhinde davacılar vekili tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dosya için düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra gereği görüşülüp düşünüldü:
Davacılar vekili, müvekkillerinin davalı ile dava dışı … Sigorta Aracılık Hiz. Ltd. Şti. arasında 10.01.2001 tarihinde imzalanan acentelik sözleşmesini kefil sıfatıyla imzaladığını, kefalet limitleri yazılı olmadığı için söz konusu kefaletin geçerli olmadığına mahkeme kararıyla hükmedildiğini, yine bu sözleşme kapsamınada gayrimenkullerini ipotek olarak verdiklerini, müvekkillerin kefaletinin geçerli olmaması nedeniyle herhangi bir borcunun olmadığı kesinleşmiş iken davalı sanki kefillikten bağımsız bir borç varmış gibi ipoteği paraya çevirmeye çalıştığını, müvekkillerin davalı tarafa sözleşmedeki kefaletten başka herhangi bir borcu olmadığını, kefalet ilişkisinin de mahkeme kararı ile sona erdiğini ileri sürerek takdir edilecek teminat karşılığında satış işleminin tedbiren durdurulmasına, davalı tarafa müvekkillerinin borcunun olmadığının tespiti, hukuka aykırı takibin iptali ve ipoteğin fekkine karar verilmesini dava ve talep etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, davanın reddine dair verilen kararın davacılar vekilince temyizi üzerine karar Dairemizce onanmıştır.
Davacılar vekili bu kez karar düzeltme isteminde bulunmuştur.
Dosyadaki yazılara, mahkeme kararında belirtilip Yargıtay ilamında benimsenen gerektirici sebeplere göre, davacılar vekilinin HUMK’nın 440. maddesinde sayılan hallerden hiçbirisini ihtiva etmeyen karar düzeltme isteğinin reddi gerekir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacılar vekilinin karar düzeltme isteğinin HUMK’nın 442. maddesi gereğince REDDİNE, alınması gereken 57,60 TL karar düzeltme harcı peşin ödenmiş olduğundan yeniden alınmasına yer olmadığına, 3506 sayılı Yasa ile değiştirilen HUMK’nın 442/3. maddesi hükmü uyarınca, takdiren 251,00 TL para cezasının karar düzeltilmesini isteyenden alınarak Hazine’ye gelir kaydedilmesine, 16/12/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.