YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/3845
KARAR NO : 2015/11740
KARAR TARİHİ : 09.11.2015
MAHKEMESİ : İSTANBUL 15. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
TARİHİ : 15/12/2014
NUMARASI : 2014/954-2014/433
Taraflar arasında görülen davada İstanbul 15. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 15/12/2014 tarih ve 2014/954-2014/433 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davalı ile müvekkili şirket arasında 05/05/2011 tarihli bayilik sözleşmesi akdedildiğini, sözleşme henüz sona ermeden davalının müvekkili şirketin muvafakatini almaksızın sözleşmeye konu petrol istasyonunu dava dışı üçüncü bir başka kişiye devrettiğini, bu nedenle sözleşmenin müvekkili tarafından fesh edildiğini ileri sürerek, davalıdan sözleşme nedeni ile kar mahrumiyeti, cezai şarttan kaynaklı tazminat ve davalıya teslim edilen emtianın süresinde iade edilmemesinden kaynaklı cezai şart bedeli olmak üzere toplam 12.000,00 TL’nin davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, bayilik sözleşmesinde boş bırakılan kısımlar nedeniyle sözleşmenin geçersiz olduğunu, davacının petrol istasyonunun muvafakati olmadan devredildiği iddiasının gerçek dışı olduğunu, davacı kurumun bulduğu CMK Petrol’e bizzat kurum yetkilisi tarafından devrin yapıldığını sözleşmedeki yetki hükmünün de geçersiz olması nedeniyle Uşak Mahkemelerinin yetkili olduğunu, davacının taleplerinin devralan kişiye yöneltmesi gerektiğini savunarak davanın usulden esastan reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre; davalının ileri sürdüğü 03.01.2013 tarihli belgede davacının bayideki emtiaları dava dışı CMK petrole devrettiği, davalının da bayinin bulunduğu yeri dava dışı CMK petrole kiraladığı, bu şekilde yapılan devir işlemine davacı tarafından muvafakat edildiğinin anlaşıldığı, sözleşmeden kaynaklanan hak ve borçlarını devreden davalının sözleşmenin tarafı olmaktan çıktığı, davacının bundan sonra davalıya taleplerini yöneltemeyeceği gerekçesiyle, davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı davacı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, temyiz harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına mahal olmadığına, 09/11/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.