Yargıtay Kararı 11. Hukuk Dairesi 2015/3837 E. 2015/11620 K. 05.11.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/3837
KARAR NO : 2015/11620
KARAR TARİHİ : 05.11.2015

MAHKEMESİ : İSTANBUL (KAPATILAN) 25. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
TARİHİ : 18/12/2013
NUMARASI : 2013/115-2013/294

Taraflar arasında görülen davada İstanbul (Kapatılan) 25. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 18/12/2013 gün ve 2013/115-2013/294 sayılı kararı onayan Daire’nin 15/10/2014 gün ve 2014/8455-2014/15601 sayılı kararı aleyhinde davacı vekili tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dosya için düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra gereği görüşülüp düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin, davalı bankaya ait 15 adet kurucu, 4 adet intifa senedi sahibi olduğunu, bu senetlerin 23.06.2005 tarihli genel kurul toplantısında alınan karar gereğince davalı banka tarafından satın alındığını ve 28.06.2005 tarihinde bedeli mukabilinde davalı bankaya ciro edilerek teslim edildiğini, devir işlemleri tamamlandıktan sonra davalı bankanın kurucu hisselerin satın alındığı tarihten önceki 2001-2002 ve 2003 yıllarına ilişkin vergilendirmede hata olduğunun, bu nedenle davalı banka tarafından vergi mahkemesinde açılan davaların kazanıldığının ve bu yıllara ait haksız olarak ödenen vergi ile fonların geri alındığının öğrenildiğini, bu durumda, ihtirazi kayıtla beyan edilen matrahın ödenen vergisi kadar müvekkiline eksik kar payı dağıtıldığını ileri sürerek, fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla şimdilik 10.000 TL’nin faiziyle birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, davanın reddine dair verilen karar davacı vekilinin temyizi üzerine Dairemizce gerekçe ilave edilerek onanmıştır.
Davacı vekili bu kez karar düzeltme isteminde bulunmuştur.
Yargıtay ilamında benimsenen gerektirici sebeplere göre, davacı vekilinin HUMK’nın 440. maddesinde sayılan hallerden hiçbirini ihtiva etmeyen karar düzeltme isteğinin reddi gerekir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin karar düzeltme isteğinin HUMK’nın 442. maddesi gereğince REDDİNE, alınması gereken 57,60 TL karar düzeltme harcı peşin ödenmiş olduğundan yeniden alınmasına yer olmadığına, 3506 sayılı Yasa ile değiştirilen HUMK’nın 442/3. maddesi hükmü uyarınca, takdiren 251,00 TL para cezasının karar düzeltilmesini isteyenden alınarak Hazine’ye gelir kaydedilmesine, 05/11/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.