YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/3825
KARAR NO : 2015/11474
KARAR TARİHİ : 03.11.2015
MAHKEMESİ : İSTANBUL (KAPATILAN) 25. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
TARİHİ : 12/03/2014
NUMARASI : 2013/48-2014/86
Taraflar arasında görülen davada İstanbul (Kapatılan) 25. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 12.03.2014 gün ve 2013/48-2014/86 sayılı kararı onayan Daire’nin 15.10.2014 gün ve 2014/13336-2014/15617 sayılı kararı aleyhinde davalı vekili tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dosya için düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra gereği görüşülüp düşünüldü:
Davacı vekili; müvekkilinin murisi R. S.’in davalı bankanın B. şubesinde hesapları olduğunu, muristen uzun zamandır haber alınamaması nedeniyle hakkında gaiplik kararı alındığını ve bu kararın 13/04/2012 tarihinde kesinleştiğini, daha sonra veraset ilamı alındığını, bankanın muris R. S.’in hesaplarındaki mevduatı 10 yıllık zaman aşımına uğradığından bahisle TMSF’ye devrettiğini, ancak söz konusu hesaplardaki mevduatın zaman aşımına uğramadığını, dava konusu mevduatın zaman aşımına uğrayarak TMSF’ye devri ve dolayısıyla davalı bankanın sorumluğunun kalması için yönetmelikte öngörülen şartları yerine getirmediğini, davalının Türkiye genelinde yayın yapan en yüksek iki gazetede ilan şartını da yerine getirmediğini ileri sürerek müvekkilinin murisine ait hesaplardaki toplam 91.436,85 TL’nin dava tarihinden itibaren işleyecek avans faizi ile davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili; davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, davanın kabulüne dair verilen karar davalı vekilinin temyizi üzerine Dairemizce onanmıştır.
Davalı vekili, bu kez karar düzeltme isteminde bulunmuştur.
Dosyadaki yazılara, mahkeme kararında belirtilip Yargıtay ilamında benimsenen gerektirici sebeplere göre, davalı vekilinin HUMK’nın 440. maddesinde sayılan hallerden hiçbirisini ihtiva etmeyen karar düzeltme isteğinin reddi gerekir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin karar düzeltme isteğinin HUMK’nın 442. maddesi gereğince REDDİNE, alınması gereken 57,60 TL karar düzeltme harcı peşin ödenmiş olduğundan yeniden alınmasına yer olmadığına, 3506 sayılı Yasa ile değiştirilen HUMK’nın 442/3. maddesi hükmü uyarınca, takdiren 251,00 TL para cezasının karar düzeltilmesini isteyenden alınarak Hazine’ye gelir kaydedilmesine, 03.11.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.