Yargıtay Kararı 11. Hukuk Dairesi 2015/3574 E. 2015/11973 K. 12.11.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/3574
KARAR NO : 2015/11973
KARAR TARİHİ : 12.11.2015

MAHKEMESİ : İSTANBUL (KAPATILAN) 51. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
TARİHİ : 21/11/2013
NUMARASI : 2009/468-2013/294

Taraflar arasında görülen davada İstanbul (Kapatılan) 51. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 21/11/2013 gün ve 2009/468 – 2013/294 sayılı kararı onayan Daire’nin 10/12/2014 gün ve 2014/9909 – 2014/19458 sayılı kararı aleyhinde davacı vekili tarafından karar düzeltmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçesinin süresi içinde verildiği de anlaşılmış olmakla, dosya için düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra gereği konuşulup düşünüldü:
Davacı vekili, davalı şirket tarafından ihraç edilen emtianın taraflar arasında düzenlenen konişmento tahtında İ. Limanı’ndan Mısır’ın A. Limanı’na müvekkili tarafından taşındığını ve emtianın 05/03/2008 tarihinde limana tahliye edildiğini, ancak konişmentoda belirtilen alıcısı tarafından teslim alınmaması üzerine durumun ve oluşacak her türlü masraftan davalının sorumlu olacakları hususunun davalıya bildirildiğini, davalı şirketin talimatı ile yüklenen ve konişmentodaki ihbar yerine bildirilmesine rağmen teslim alınmayan konteynerin liman sahasında beklediği süre için 27/10/2008 tarihi itibariyle tahakkuk eden demuraj ücretinin 20.562,00 USD olduğunu, söz konusu bedel için fatura tanzim edilip karşı tarafa tebliğ edilmesine rağmen ödeme yapılmaması karşısında fatura alacağının tahsili için başlatılan takibe davalı tarafça itiraz edildiğini ileri sürerek, davalı tarafından takibe yapılan itirazın iptalini, alacağın %40’ından az olmamak üzere davalının icra inkar tazminatına mahkum edilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, davanın reddine dair verilen kararın davacı vekilince temyizi üzerine karar dairemizce onanmıştır.
Davacı vekili, bu kez karar düzeltme isteminde bulunmuştur.
Dosyadaki yazılara, mahkeme kararında belirtilip Yargıtay ilamında benimsenen gerektirici sebeplere göre, davacı vekilinin HUMK’nın 440. maddesinde sayılan hallerden hiçbirisini ihtiva etmeyen karar düzeltme isteğinin reddi gerekir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin karar düzeltme isteğinin HUMK’nın 442. maddesi gereğince REDDİNE, alınması gereken 57,60 TL karar düzeltme harcı peşin ödenmiş olduğundan yeniden alınmasına yer olmadığına, 3506 sayılı Yasa ile değiştirilen HUMK’nın 442/3. maddesi hükmü uyarınca, takdiren 251,00 TL para cezasının karar düzeltilmesini isteyen davacıdan alınarak Hazine’ye gelir kaydedilmesine, 12/11/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.