Yargıtay Kararı 11. Hukuk Dairesi 2015/3136 E. 2015/8300 K. 15.06.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/3136
KARAR NO : 2015/8300
KARAR TARİHİ : 15.06.2015

MAHKEMESİ : KONYA 2. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
TARİHİ : 25/11/2014
NUMARASI : 2014/511-2014/373

Taraflar arasında görülen davada Konya 2. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 25.11.2014 tarih ve 2014/511-2014/373 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalılar vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkili şirket ile davalı şirket arasında 07.02.2011 tarihinde imzalanan acentelik sözleşmesine göre davalı şirkete sözleşme yapma, poliçe düzenleme ve prim tahsil etme yetkisi verildiğini, diğer davalıların ise kefaletnameler gereğince davalı şirkete müştereken ve müteselsilen kefil olduklarını, davalı şirketin acentelik sözleşmesine göre düzenlediği poliçelerden kaynaklanan ödemeler toplamı olan 15.193,39 TL’yi müvekkili şirkete intikal ettirmemesi sebebiyle davalı şirketin acentelik sözleşmesinin feshedildiğini, poliçelerden kaynaklanan borçlarının tahsili için davalılar aleyhine icra takibi başlatıldığını ancak takibin davalıların itirazı üzerine durduğunu ileri sürerek haksız itirazın iptali ile takibin devamına, davalı borçlular aleyhine %20’den aşağı olmamak üzere icra inkar tazminatına hükmedilmesine karar verilmesini istemiştir.
Davalı şirket vekili, acentelik sözleşmesine göre müvekkiline poliçe bedeli primlerinin tahsil etme yetkisi verilmediğini, sözleşmenin feshinden sonra davacı ile aralarında usulüne uygun bir mutabakat yapılmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
Diğer davalılar, davaya cevap vermemiştir.
Mahkemece, iddia, savunmalar, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre; taraflar arasında düzenlenen acentelik sözleşmesinin 30. maddesine göre, tarafların davacının şirket kayıtlarını delil olarak kabul edeceğinin kararlaştırıldığı, davacı şirket kayıtlarına göre davacı şirketin 15.513,39 TL alacaklı olduğu, davalı şirketin prim tahsil etme yetkisinin bulunduğu gerekçesiyle davanın kabulü ile kabul edilen asıl alacak üzerinden %20 oranında hesaplanan icra inkar tazminatının davalılardan tahsiline karar verilmiştir.
Kararı, davalılar vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına ve taraflar arasında varlığı tartışmasız olan, davacı tarafça düzenlenen cari hesap bakiyesini gösterir mutabakat yazısına 6102 sayılı TTK’nın 94/2. maddesi dairesinde davalı acente tarafından bir itirazda bulunulmadığının anlaşılmasına göre, davalılar vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddi ile kararın onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davalılar vekilinin temyiz itirazlarının reddi ile hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 794,70 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 15.06.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.