Yargıtay Kararı 11. Hukuk Dairesi 2015/3053 E. 2015/8270 K. 15.06.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/3053
KARAR NO : 2015/8270
KARAR TARİHİ : 15.06.2015

MAHKEMESİ : ISPARTA 2. ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
TARİHİ : 03/12/2014
NUMARASI : 2004/742-2014/646

Taraflar arasında görülen davada Isparta 2. Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 03/12/2014 tarih ve 2004/742-2014/646 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin 1974 yılında yurt dışında çalıştığı sırada davalı şirket yetkililerinin müvekkilini davalı şirket ortağı olma hususunda ikna ettiklerini, müvekkilinin bu nedenle ortaklık payı olarak 1974 tarihinde 250.000 TL tutarında bir parayı davalı şirkete gönderdiğini, bu doğrultuda müvekkiline ortaklık ilmuhaberi ve ortaklık kartı verildiğini, ancak müvekkilinin pay defterine paydaş olarak kaydının yapılmadığını, bu nedenle müvekkilinin Isparta 1. Asliye Hukuk Mahkemesi’nin 1995/1083 esas sayılı dosyasında ortaklığın tespiti ve pay defterine tescil istemli dava açtığını, açılan dava neticesinde mahkemece müvekkilinin ortaklığının tespitine karar verildiğini, ancak söz konusu kararda tescile ilişkin hüküm bulunmaması nedeniyle müvekkilinin ortak olarak kaydının yapılmadığını, şirketin gayri faal olduğunu, şirkete ve yöneticilerine ulaşılamadığını, müvekkilince şirkete gönderilen paranın o tarihteki dolar kuru üzerinden 14.300 dolara tekabül ettiğini, dava tarihi itibariyle bu meblağın 27.224.782.000 TL (27.224,78 TL) olduğunu ileri sürerek dava konusu meblağın ödeme günündeki kur üzerinden faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davanın zamanaşımına uğradığını, davacının istemlerinin yasal dayanaktan yoksun olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece iddia, savunma ve dosya kapsamına göre; Isparta 1. Asliye Hukuk Mahkemesinin 1995/1083 esas sayılı dava dosyasında davacının davalı şirketin 125 hisseli ortağı olduğunun tespitine karar verildiği, davacının pay defterine kaydının yapılmaması ve şirket ortağı olarak gösterilmemesinin davacı açısından doğrudan zarar niteliğinde bulunduğu, şirketin tasfiyesi sırasında davacı payının hesaba katılmadığı, somut olayda davacının pay bedelini ödediği yıldan davanın açıldığı tarihe kadar geçen sürede pay bedeli için ödediği paranın tahsilini istediği, davacının talebini dolar bazında alım gücü kaybı olarak talep ettiği, mahkemece denkleştirici adalet ilkesi gereğince davacı zararının hesabı için bilirkişi raporu alınması yoluna gidildiği gerekçesiyle 23.112,56 TL’nin dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davalı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 1.184,00 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 15/06/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.