Yargıtay Kararı 11. Hukuk Dairesi 2015/2975 E. 2015/8058 K. 10.06.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/2975
KARAR NO : 2015/8058
KARAR TARİHİ : 10.06.2015

MAHKEMESİ : ANKARA 4. FİKRİ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ
TARİHİ : 03/11/2014
NUMARASI : 2014/21-2014/310

Taraflar arasında görülen davada Ankara 4. Fikri ve Sınai Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 03/11/2014 tarih ve 2014/21-2014/310 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkili şirketin 2011/05381 no’lu “G. O. P. T. R.+şekil” ibareli marka başvurusuna, davalı şirketin 2009/48288, 2008/17191, 2009/15139 no’lu “ O. P.”, “O. P. BY G.”, “O. P. BY G.” markalarını mesnet göstererek yaptığı itiraz üzerine TPE YİDK tarafından müvekkili başvurusunun reddedildiğini oysa, müvekkil şirketin 1983 yılından beri faaliyet göstermekte olup, 2008 yılında “A. O. P.” yatırımını yaptığını, Antakya’daki otelin dünyada birinci ve Türkiye’de tek 15 mg/L iyodürlü termal suya sahip olduğunu, çeşitli ödüller aldığını, tanınmış hale geldiğini, markaların benzer olmadığını, “O.” ibareli çok sayıda marka tescili bulunduğunu ileri sürerek, TPE YDİK’nın17.12.2013 tarih, 2010-M -7348 sayılı kararının iptali ile müvekkili başvurusunun tüm emtialar açısından tescil işlemlerinin devamını talep ve dava etmiştir.
Davalı TPE vekili, YDİK kararının usul ve yasaya uygun olduğunu savunarak, davanın reddini istemiştir.
Davalı şirket vekili, müvekkilinin çok sayıda “O.” ibareli markası bulunduğunu, taraf markalarının benzer olduğunu savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece iddia, savunma, toplanılan deliller ve tüm dosya kapsamına göre, taraf markalarının ortalama tüketici kitlesinin genel izlenimi ve bütüncül bakış açısına göre karşılaştırıldığında, “O.P.” ibaresinin her iki markanın da asıl unsuru olduğu, başvuru markasında ayrıca “G.” ibaresi ile şekil unsurunun da yer aldığı, markalar arasında görsel, kavramsal ve sesçil olarak yüksek düzeyli bir benzerlik bulunduğu, tescil kapsamlarının tamamen aynı olması nedeniyle, markalar arasında karıştırma ihtimalinin bulunduğu, taraflar arasında daha önce görülen marka tecavüzü davasında verilen red kararının Dairemizin 2012/19059 E. – 2013/17333 K. sayılı ilamı ile davalı şirketin “O. P.” ibaresini otelcilik hizmetinde kullanması ve bu ibarenin markanın asıl unsuru olması nedeniyle, davacının, davalı şirket adına tescilli markaya tecavüz ettiğinin kabul edilmesi gerektiği belirtilerek bozulduğu gerekçesiyle, davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, temyiz harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına mahal olmadığına, 10/06/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.