YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/2953
KARAR NO : 2015/8266
KARAR TARİHİ : 15.06.2015
MAHKEMESİ : İSTANBUL 1.FİKRÎ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ
TARİHİ : 27/11/2014
NUMARASI : 2014/121-2014/226
Taraflar arasında görülen davada İstanbul 1.Fikrî ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 27/11/2014 tarih ve 2014/121-2014/226 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkili adına TPE nezdinde 3 ve 5. sınıflarda tescilli 22.4.2010 tarih 2010/26740 sayılı “ V.” ibareli markanın bulunduğunu, davlının TPE nezdinde aynı sınıflarda ve aynı veya benzer nitelikteki emtealar yönünden 11.5.2012 tarih 2012/43825 sayılı “S. V. .” ibareli markayı adına tescil ettirdiğini, markalar arasında 556 sayılı KHK’nın 7/1-b, 8/1-b maddeleri anlamında benzerlik bulunduğunu ileri sürerek davalı adına tescilli 2012/43825 sayılı markanın hükümsüzlüğüne ve sicilden terkinine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı, dava konusu ürünü 2008 yılında Türkiye’ye ilk kendisinin getirdiğini, kendisine ait ürününü davacı ürününden farklı olduğunu, savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece iddia, savunma ve dosya kapsamına göre; tarafların markalarının aynı veya benzer nitelikteki ürünlere ilişkin olduğu, davalı markasında yer alan S. ve S. ibarelerinin ürünün cins ve niteliğine ilişkin olduğu taraf markalarının esas unsurunun VIGA ibaresinden oluştuğu, markalar arasında KHK’nın 8/1-b maddesi anlamında benzerlik bulunduğu, davacı markasının tescil tarihi nedeniyle marka üzerinde davacının öncelik hakkının olduğu gerekçesiyle davalı adına tescilli 2012/43825 nolu markanın hükümsüzlüğüne ve sicilden terkinine karar verilmiştir.
Kararı, davalı temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davalı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, temyiz harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına mahal olmadığına, 15/06/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.