Yargıtay Kararı 11. Hukuk Dairesi 2015/2918 E. 2015/8438 K. 17.06.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/2918
KARAR NO : 2015/8438
KARAR TARİHİ : 17.06.2015

MAHKEMESİ : ANKARA 4. FİKRİ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ
TARİHİ : 01/10/2014
NUMARASI : 2013/140-2014/272

Taraflar arasında görülen davada Ankara 4. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 01/10/2014 tarih ve 2013/140-2014/272 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı-karşı davalı vekili ve davalı-karşı davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili; davalının 2012/02209 sayılı tencere tasarım başvurusuna, müvekkilince daha önceden tescilli 2003/00276/1, 2003/00276/2 sayılı tencere kapak tasarımlarını mesnet göstererek yaptığı itirazın davalı TPE tarafından reddedildiğini, oysa davalı tasarımının üzerindeki çizgi, şekil, biçim, renk, doku, malzeme gibi duyular ile algılanan çeşitli unsur veya özelliklerinin tümünün karşılaştırılması sonucunda, kapaklar üzerinde, karşı taraf tescilinde görsel anlamda ortaya konulan değişiklik ve yaratımlar olmadığının Bakırköy Fikri ve Sınai Haklar Hukuk Mahkemesi’nde 27.12.2010 tarihli 2010/266 Değ. İş sayılı dosyasında yapılan tespitle de sabit olduğunu, davalı şirketin müvekkil tasarımına tencere resmi eklediğini, tasarımın yeni ve ayırt edici olmadığını ileri sürerek YİDK’nın 2013/T-271 sayılı kararının iptalini talep etmiş, olup karşı davanın ise reddini istemiştir.
Davalı TPE vekili; dava konusu tasarım ile itiraza dayanak yapılan tasarımın bilgilenmiş kullanıcı nezdinde genel görünüş itibariyle farklı olduğunu, iptali istenen YİDK kararının yerinde olduğunu savunarak davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı şirket vekili, davacının açtığı davanın yersiz olduğunu, müvekkili tasarımının yeni ve farklı olduğunu savunarak davanın reddine karar verilmesini talep etmiş, karşı davada ise; davacının itiraz gerekçesi 2003/276-1 ve -2 sayılı kapak tasarımlarının yeni ve ayırt edici olmadığını ve ayrıca harcıalem tasarımlar olduğunu beyan ederek hükümsüzlüğünü talep etmiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, benimsenen bilirkişi raporu ve dosya kapsamına göre, davalı şirketin başvurusuna konu 2012/02209-1 sayılı tasarımın, davacıya ait 2003/276-1-2 sayılı tasarımlar karşısında yeni ve ayırt edici olmadığı iddia edilmiş ise de, davalı başvurusuna konu tencere tasarımının, seçenek özgürlüğü kapsamında ve bilgilenmiş kullanıcı nazarında; kapak kısmı da dahil mutlak manada yeni ve ayırt edici nitelikte olduğu, yine karşı dava yönünden, davacı adına tescilli 2003/276-1-2 sayılı kapak tasarımlarının, metal çerçeve ortasına yerleştirilmiş dairesel mavi cam bölge ve cam bölgenin etrafında turuncu renkli bant itibariyle harcı alem bir tasarım olmadığı, önceki konvansiyonel tencere kapaklarından farklı olduğu, ayrıca yeni ve ayırt edici olmadığına ilişkin hiçbir delile rastlanılmadığı gerekçesiyle asıl ve birleşen dosyadaki dava ve birlşen dosyadaki karşı davanın reddine karar verilmiştir.
Karar, davacı-karşı davalı vekili ve davalı-karşı davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacı-karşı davalı vekilinin tüm, davalı-karşı davacı vekilinin aşağıdaki bent kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Asıl ve birleşen dava, davalının endüstriyel tasarım başvurusuna ilişkin TPE-YİDK kararının iptali , karşı dava ise asıl ve birleşen dava davacının tescilli tasarımının hükümsüzlüğü talebine ilişkindir. Mahkemece, birleşen dava dosyasında yaptırılan bilirkişi incelemesi, hem asıl ve birleşen davaya konu TPE-YİDK karar iptali hem de karşı davadaki hükümsüzlük istemleri yönünden yaptırılmış ve alınan rapor doğrultusunda her iki davanın da reddine karar verilmiştir. Hal böyle olunca, mahkemece yaptırılan bilirkişi incelemesine konu masrafın taraflar arasında eşit şekilde paylaştırılması gerekirken, masrafın tamamının davalı-karşı davacı taraftan tahsiline karar verilmesi doğru olmayıp, hükmün bu nedenle davalı-karşı davacı yararına bozulması gerekmiş ise de, yapılan bu yanlışlığın yeniden yargılama gerektirmemesi nedeniyle HUMK’nın 438/7 maddesi uyarınca kararın düzelterek onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davacı-karşı davalı vekilinin tüm, davalı-karşı davacı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı-karşı davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile mahkeme kararının HÜKÜM fıkrasının (7) numaralı bendinin hükümden tamamen çıkartılarak yerine “Davacı-karşı davalı OMS Ltd.’nin yaptığı 1.050,00 TL bilirkişi giderinin 525,00 TL’sinin davalı-karşı davacıdan tahsili ile davacı-karşı davalı OMS Ltd.’ye verilmesine, bakiye giderin davacı-karşı davalı OMS Ltd. üzerinde bırakılmasına” ibaresinin eklenmesine, hükmün DÜZELTİLMİŞ BU HALİYLE ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 27,70 TL temyiz ilam harcının temyiz eden asıl ve birleşen davada davacı/ birleşen davada karşı davalı OMS Paslanmaz Mutfak Araçları’ndan alınmasına, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz eden birleşen davada davalı/karşı davacı A.-Y. Madeni Mutfak Eşyaları’na iadesine, 17/06/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.