YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/2913
KARAR NO : 2015/10183
KARAR TARİHİ : 08.10.2015
MAHKEMESİ : ANKARA 1. FİKRİ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ
TARİHİ : 13/04/2010
NUMARASI : 2009/278-2010/97
Taraflar arasında görülen davada Ankara 1. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 13/04/2010 gün ve 2009/278-2010/97 sayılı kararı onayan Daire’nin 09/02/2012 gün ve 2010/10149-2012/1665 sayılı kararı aleyhinde davacı vekili tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dosya için düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra gereği görüşülüp düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin 2005 yılında “A.” ibaresinin marka olarak tescili için davalı idareye başvurduğunu, davalı tarafından başvurunun 556 sayılı KHK’nın 7/1-h maddesi gereği reddedildiğini, bu başvurudan 3 yıl sonra davalı şirket tarafından A. ibaresi için yapılan başvurunun kabul edilerek ilan edildiğini, müvekkilinin bu kez “A. F. Dış Ticaret ve Pazarlama A.Ş.” ibaresinin marka olarak tescili için yaptığı başvurunun davalı idare tarafından 556 sayılı KHK’nın 7/1-b maddesi gereğince davalı şirketin başvurusu gerekçe gösterilerek reddedildiğini, yapılan itirazın da TPE Yeniden İnceleme ve Değerlendirme Kurulu tarafından reddedildiğini, oysa anılan ibare üzerinde gerçek hak sahibinin müvekkili olduğunu ve davalı idarenin eşitlik ilkesine aykırı hareket ettiğini ileri sürerek, Yeniden İnceleme ve Değerlendirme Kurulu’nun 2009-M-4053 sayılı kararının iptalini talep ve dava etmiştir.
Davalılar vekilleri, ayrı ayrı davanın reddini istemişlerdir.
Mahkemece,davanın reddine dair verilen karar davacı vekilinin temyizi üzerine Dairemizce onanmıştır.
Davacı vekili bu kez karar düzeltme isteminde bulunmuştur.
Dosyadaki yazılara, mahkeme kararında belirtilip Yargıtay ilamında benimsenen gerektirici sebeplere göre, davacı vekilinin HUMK’nın 440. maddesinde sayılan hallerden hiçbirisini ihtiva etmeyen karar düzeltme isteğinin reddi gerekir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin karar düzeltme isteğinin HUMK’nın 442. maddesi gereğince REDDİNE, alınması gereken 57,60 TL karar düzeltme harcı peşin ödenmiş olduğundan yeniden alınmasına yer olmadığına, 3506 sayılı Yasa ile değiştirilen HUMK’nın 442/3. maddesi hükmü uyarınca, takdiren 251,00 TL para cezasının karar düzeltilmesini isteyenden alınarak Hazine’ye gelir kaydedilmesine, 08/10/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.