YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/2912
KARAR NO : 2015/8289
KARAR TARİHİ : 15.06.2015
MAHKEMESİ : ISPARTA 1. ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
TARİHİ : 27/11/2014
NUMARASI : 2004/750-2014/672
Taraflar arasında görülen davada Isparta 1. Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 27/11/2014 tarih ve 2004/750-2014/672 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin 1974 yılında yurt dışında çalışmakta iken davalı şirkete ortak olması hususunda kandırıldığını, müvekkilinin o yıl 50.000 TL tutarındaki parayı davalıya gönderdiğini, ABD doları kuru üzerinden dava tarihi itibariyle bu miktarın 5.444.346.000 (5.444,34 TL) TL’ye ulaştığını, müvekkiline ortaklık ilmuhaberi ve ortaklık kartı verilmişse de bunların bir aldatmaca olduğunu, resmi pay defterlerini kaydın yapılmadığını, müvekkilinin davalı şirkete ortak edilmediğini, 1995/177 esas sayılı dava dosyası ile yapılan yargılama sonucunda müvekkilin ortak olduğunun tespitine karar verildiğini, bu karardan sonra şirket ile temas kurulmak istense de şirketin ve yetkililerinin semti meçhule gitmelerinden kendilerine ulaşılamadığını, ilamın şirket pay defterine geçirilmediğini, müvekkilince ödenen paranın şirket borcu olarak kabulünün gerektiğini, şirket defterlerinin uzun süre tasdik ettirilmediği, genel kurul toplantılarının yapılmadığını ileri sürerek 5.444.346.000 (5.444,34) TL’nin faizi ile birlikte tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı şirket yetkilisi, şirketin 07.07.2004 tarihinde tasfiyeye girip 31.10.2005 tarihinde feshedildiğini, şirket mamelekinin satılıp borçlarının ödendiğini savunmuştur.
Mahkemece, iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre, Isparta Asliye Hukuk Mahkemesinin 1995/177 Esas 1998/335 karar sayılı dava dosyası ile davacının davalıda ortak ve hissedar olduğunun tespitine, bu şirketin pay defterine hissedarlığının ilmuhaberdeki belirlenen 25 hisse üzerinden kayıt ve tesciline karar verildiği, davacının taleplerinin doğrudan zarar kapsamına girdiği, davacının, ortaklığın tespiti süresince ve tasfiyede hiçbir şekilde ortak olarak hesaba katılmadığı, buna göre artık davanın şirket kâr veya zararı üzerinden pay sahibine düşen kısmıyla ilgilenmeden davacının pay bedelini ödendiği yıldan dava tarihine kadar geçen zaman için denkleştirici adalet ilkesine göre davacının maddi zararının belirlenmesi gerektiği, davacının talebi gibi USD’nin baz alınarak sonucun bulunduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne, 5.352,37 TL’nin 01.10.2004 tarihinden itibaren işletilecek yasal faiziyle birlikte davalıdan alınarak davacı A. Ş.’e verilmesine, davacının fazlaya ilişkin talebinin reddine karar verilmiştir. Mahkemece, davacı vekilinin tavzih talebinin kabulü ile “davacı A. Ş.’e verilmesi” ibaresi “Davacılar N.. A.., M.. A.., E.. A.. ve H.. A..’a verilmesine” şeklinde düzeltilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davalı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 274,00 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 15.06.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.