YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/2898
KARAR NO : 2015/8251
KARAR TARİHİ : 15.06.2015
MAHKEMESİ : ANKARA 1. FİKRİ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ
TARİHİ : 15/10/2014
NUMARASI : 2013/31-2014/218
Taraflar arasında görülen davada Ankara 1. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 15/10/2014 tarih ve 2013/31-2014/218 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, 1927 yılından beri kişisel bakım ve temizlik ürünleri ile kimyasal maddeler alanında faaliyet gösteren müvekkilinin özellikle D. markasının bilinen ve tanınan bir marka olduğunu, D. markasının ilk defa 02.09.1969 tarihinde 117640 sayı ile tescil ettirildiğini, pek çok mal ve hizmette kullandığını, tescilli birçok D. ibareli markanın sahibi olduğunu, ayrıca D. ibaresini içeren seri markalarının bulunduğunu, davalının D. Ş. ibareli başvurusunun müvekkilinin tanınmış D. ve D. esas unsurlu seri markaları ile benzer olduğunu, dava konusu D. Ş. ibaresinin D. ibaresini içerisinde birebir barındırdığını, müvekkili ürünlerinden birinin seri markası olduğu düşüncesini doğurabilecek nitelikte bir ibare olduğunu, başvuru kapsamındaki emtia ve hizmetlerin tamamının, daha önce müvekkili adına D. markasıyla tescil edilmiş emtia ve hizmetlerle aynı veya benzer olduğunu ve karışıklığa sebebiyet vereceğini ileri sürerek TPE Yeniden İnceleme ve Değerlendirme Kurulu’nun 28.12.2012 gün ve 2012-M-4107 sayılı kararının iptali ile tesciline karar verilmiş olması halinde 2010/14682 başvuru numaralı D. Ş.ibareli markanın hükümsüzlüğüne karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalılar TPE ve M.. D.. vekilleri ayrı ayrı davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma ve benimsenen bilirkişi raporuna göre, “d. ş. ş.” ibareli başvuruya konu marka işareti ile davacının “d.” esas unsurlu markalarının benzer olduğu, ancak başvuru kapsamındaki çekişmeli 43/01. sınıf “Yiyecek ve içecek sağlanması hizmetleri” ile davacı markalarının koruma kapsamındaki mal ve hizmetlerin farklı olduğu, bu itibarla 556 sayılı KHK’nın 8/1-b maddesine göre benzerlik ve karıştırılma ihtimali bulunmadığı, dava konusu başvuru tarihi itibariyle davacı markasının tanınmış marka olduğu, ancak davalının dava konusu markanın tescil ve kullanımı ile davacı markasının tanınmışlığından haksız bir yarar sağlaması veya tanınmış markanın ayırt edici karakterine veya itibarına zarar vermesi ihtimalinin bulunmadığı, bu sebeple davalı markasının tescilinin 556 sayılı KHK’nın 8/4 maddesine göre engellenemeyeceği gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı davacı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, temyiz harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına mahal olmadığına, 15/06/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.