YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/2894
KARAR NO : 2015/7659
KARAR TARİHİ : 03.06.2015
MAHKEMESİ : ANKARA 4. FİKRİ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ
TARİHİ : 29/09/2014
NUMARASI : 2013/194-2014/260
Taraflar arasında görülen davada Ankara 4. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 29/09/2014 tarih ve 2013/194-2014/260 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalılar vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davalı şirketin “A.” ibareli marka başvurusuna, müvekkilinin “A.” unsurlu tanınmış markalarını mesnet göstererek yaptığı itirazın, TPE YİDK tarafından reddedildiğini, oysa A.’in sözlük anlamı bulunmadığını, markalar arasında karıştırılmaya yol açacak ölçüde benzerlik bulunduğunu, bu markayı gören tüketicilerin müvekkiline ait tanınmış markalarla ilişkilendireceğini, seri marka algısı yaratacağını ileri sürerek YİDK kararının iptaline, marka tescil edilmiş ise markanın hükümsüz sayılmasına ve sicilden terkinine karar verilmesini talep etmiştir.
Davalılar davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, taraf markalarının sınıflarının örtüştüğü, davacı markalarının asli unsurunun “A.”, davalı başvurusuna konu markanın ise “A.” asıl unsurlu markalar olduğu, her iki ibarenin de Türçede bilinen bir anlamlarının bulunmadığı, davacı markalarının “aktiveks”, başvuru markasının ise “a.” olarak okunacağı, başvuru markasının Türkçedeki anlamının “a. / m./ o. / h.” anlamlarına geldiği, davacı markalarının da aynı anlamı telmih ettiği, “-ex” kısmının ise “e.” ibaresinin kısaltması olarak algılanabileceği, taraf markaları, ortalama tüketici kitlesinin genel izlenimi ve bütüncül bakış açısına göre karşılaştırıldığında, başvuru markasının 6 harfli davacı markalarının ilk 5 harfini aynı sırayla kapsaması nedeniyle markalar arasında görsel ve sesçil olarak yüksek düzeyli bir benzerlik bulunduğu, tescil kapsamlarının tamamen aynı olması nedeniyle, 556 sayılı KHK’nın 8/1 (b) m. anlamında karıştırma ihtimalinin bulunduğu gerekçesi ile davanın kabulüne karar verilmiştir.
Kararı davalı vekilleri ayrı ayrı temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davalılar vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalılar vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 2,50 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalı TPE’den alınmasına, temyiz harcı peşin alındığından davalı Unılever N.V’den başkaca harç alınmasına mahal olmadığına, 030/06/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.