YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/2886
KARAR NO : 2015/9994
KARAR TARİHİ : 06.10.2015
MAHKEMESİ : İSTANBUL 3.FİKRÎ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ
TARİHİ : 10/10/2013
NUMARASI : 2012/226-2013/225
Taraflar arasında görülen davada İstanbul 3.Fikrî ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 10/10/2013 gün ve 2012/226 – 2013/225 sayılı kararı onayan Daire’nin 01/12/2014 gün ve 2014/15726 – 2014/18739 sayılı kararı aleyhinde davalı vekili tarafından karar düzeltmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçesinin süresi içinde verildiği de anlaşılmış olmakla, dosya için düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra gereği konuşulup düşünüldü:
Davacı vekili, davalının laminat yer döşemeleri ürünlerinde TSE belgesinin olmadığını ve davalının TSE markasını kullanma tip sözleşmesini imzalamadığını, buna rağmen davalının yurtdışından ithal edip bayilerine sattığı ürünler üzerinde müvekkiline ait marka ve logoları kullandığını ileri sürerek davalının mevcut kullanımının haksız rekabet ve marka hakkına tecavüz teşkil ettiğinin tespitini, men’ini ve ref’ini, davalı adına kayıtlı TSE ticaret unvanının Ticaret Sicilden terkinini, hukuksuz kullanım teşkil eden TSE ibare ve logolu davalı ürün, ilan, reklam, broşür, afiş vs. her türlü tanıtım malzemesinin, basılı kağıt, fatura vs. ticari evrakın ve bu şekilde bastırılmış olan materyalin ve anılan emtiaları üretmeye yarayan araç, cihaz, makine gibi vasıtaların bulundukları yerde toplatılarak el konulup imha edilmesini, davalı hakkında kurumun marka ve ücretlendirme tarifesi gereği haksız markaya müteallik ürünler ile ilgili standart tavan ücret olan 4.500,00 TL’nin 2 katı olan 9.000,00 TL+KDV maddi tazminat ile maddi tazminatın 5 katı olan 45.000,00 TL+KDV manevi tazminat olmak üzere toplam 54.000,00 TL+KDV’nin faiziyle birlikte davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, davanın kısmen kabulüne dair verilen karar taraf vekillerinin temyizi üzerine Dairemizce onanmıştır.
Davalı vekili, bu kez karar düzeltme isteminde bulunmuştur.
Dosyadaki yazılara, mahkeme kararında belirtilip Yargıtay ilamında benimsenen gerektirici sebeplere göre, davalı vekilinin HUMK’nın 440. maddesinde sayılan hallerden hiçbirisini ihtiva etmeyen karar düzeltme isteğinin reddi gerekir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin karar düzeltme isteğinin HUMK’nın 442. maddesi gereğince REDDİNE, alınması gereken 57,60 TL karar düzeltme harcı peşin ödenmiş olduğundan yeniden alınmasına yer olmadığına, 3506 sayılı Yasa ile değiştirilen HUMK’nın 442/3. maddesi hükmü uyarınca, takdiren 251,00 TL para cezasının karar düzeltilmesini isteyenden alınarak Hazine’ye gelir kaydedilmesine, 06/10/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.