YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/2875
KARAR NO : 2015/7812
KARAR TARİHİ : 05.06.2015
MAHKEMESİ : ANKARA 4. FİKRİ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ
TARİHİ : 22/10/2014
NUMARASI : 2014/217-2014/301
Taraflar arasında görülen davada Ankara 4. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 22/10/2014 tarih ve 2014/217-2014/301 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin 2011/113705 sayılı ve “B.+şekil” ibareli marka başvurusunun, TPE YİDK kararıyla dava dışı bir şirkete ait “ B. İnş. Taah.Tic. Ltd. Şti.” unsurlu markayla ayırt edilemeyecek derecede benzer olduğu gerekçesiyle KHK 7/1 (b) m. uyarınca reddedildiğini, oysa müvekkil kuruluşun 1995 yılından bu yana Kamu İktisadi Teşekkülü statülü Anonim Şirket olarak yapılandırıldığını, www.b..gov.tr. adresli internet sitesini kullandığını, markaların aynı ya da ayırt edilemeyecek kadar benzer olmadığını, TPE’nin ret kararının hatalı olduğunu ileri sürerek, YİDK kararının iptalini ve müvekkiline ait marka başvurusunun ilanına karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, iptali istenen YİDK kararının yerinde olduğunu savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre, başvurudan çıkartılan 19. ve 37.sınıf mal ve hizmetler ret gerekçesi markanın kapsamında da bulunuyor ise de, başvuru markasının “B.” ibaresi yanında “özgün şekil unsurunu” da içerdiği, ret gerekçesi markanın ise siyah zemin üzerine “B.” ibaresi yanında “İnş. Taah. Tic. ve San. Ltd. Şti” ibarelerini içerdiği, markalar arasındaki benzerliğin ilk bakışta ayırt edilemeyecek ölçüde olmadığı gerekçesiyle, davanın kabulüne karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına, somut uyuşmazlıkta 556 sayılı KHK’nın 7/1-b bendinin uygulanmasının mümkün olmamasına göre, davalı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA, temyiz harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına mahal olmadığına, 05/06/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.