YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/2872
KARAR NO : 2015/8595
KARAR TARİHİ : 22.06.2015
MAHKEMESİ : ANKARA 4. FİKRİ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ
TARİHİ : 22/10/2014
NUMARASI : 2014/158-2014/296
Taraflar arasında görülen davada Ankara 4. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 22/10/2014 tarih ve 2014/158-2014/296 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, tanınmış “E. M.’, “P. M.”, “Diyet E.M.” “E.” ibareli markaların ve “E.M.” markasının üzerinde kullanıldığı ürün ambalajının endüstriyel tasarım olarak müvekkil adına tescilli olduğunu, “M.” ibaresi üzerinde müvekkilinin önceye dayalı hak sahipliğinin bulunduğunu, davalı şirketçe kötüniyetle yapılan “U. B. B.” ibareli marka başvurusuna yaptıkları itirazın davalı Kurumun YİDK’nca nihai olarak reddedildiğini, ancak markalar arasında benzerlik ve iltibasın bulunduğunu, tescilin müvekkilinin tanınmış markasına zarar vereceğini, davalı şirkete haksız yarar sağlayacağını ileri sürerek TPE YİDK’nin 201-M-4396 sayılı kararının iptalini, davalı şirket başvurusuna konu 2011/52363 sayılı “U. B. B.” ibareli markanını tescili halinde hükümsüzlüğünü talep ve dava etmiştir.
Davalı TPE vekili, markalar arasında benzerliğin ve iltibas tehlikesinin bulunmadığını, müvekkili Kurum kararının yerinde olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
Davalı şirket vekili, “B.” ibaresinin müvekkili lehine müktesep hak oluşturduğu ve davacının ileri sürdüğünün aksine “M.” ibareleri ile benzerlik bulunmadığı hususlarının mahkeme kararları ile sabit olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre, markaların aynı tür malları kapsadığı, başvuru markasının asıl unsurunun “U. B. B.” ibaresi, itiraz gerekçesi markaların asıl unsurunun ise “E. M.”, “M.” ve “P.” ibareleri olduğu, başvuru markasındaki “B. ” ibaresinin, tescil kapsamı mallar itibariyle tanımlayıcılığa yakın bir ibare mahiyeti arzettiği, zira fırın mamulleri ve diğer gıda maddelerinin büyütücü etkisine vurgu yapılmak istenildiği, markaların ortalama tüketici kitlesinin genel izlenimi ve bütüncül bakış açısına göre karşılaştırıldığında, tescil kapsamları tamamen aynı olmakla birlikte, markalar arasında görsel, kavramsal ve sesçil bir benzerlik olmaması nedeniyle 556 sayılı KHK’nın 8/1-b maddesi anlamında karıştırma ihtimalinin bulunmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, temyiz harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına mahal olmadığına, 22/06/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.